Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2011/54777 E. 2014/5409 K. 24.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/54777
KARAR NO : 2014/5409
KARAR TARİHİ : 24.02.2014

MAHKEMESİ : İZMİR 9. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/12/2011
NUMARASI : 2010/902-2011/857
DAVA :Davacı, 1. dönem fark kıdem tazminatı, 2. dönem fark kıdem tazminatı, dönem ihbar tazminatı, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ile sefer primi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde Tır şoförü olarak 2 dönem halinde 28.03.2000-16.07.2007 ve 09.01.2008-15.03.2010 tarihleri arasında çalıştığını, davacının ilk dönem çalışmasının haksız ve bildirimsiz sona erdirildiğini, ikinci dönem çalışmasının ise emeklilik nedeniyle sona erdiğini, her iki fesihte davalının kıdem tazminatı alacaklarını salt asgari ücret üzerinden hesaplayarak ödediğini, oysa davacının aylık ortalama 1,5-2 sefer gerçekleştirdiğini ve sefer başına 500 Euro sefer primi verildiğini, davacının tüm dini ve milli bayramlarda, resmi tatillerde çalıştırıldığını, ancak davacı adına tahakkuk eden bayram ve genel tatil çalışması alacaklarının ödenmediğini, yıllık izin kullandırılmadığını ve tahakkuk eden izin ücretinin ödenmediğini, davalının davacıya sefer başına tam ve eksiksiz olarak ödemekle yükümlü olduğu sefer primi alacaklarından haksız ve mesnetsiz olarak kesinti tahakkuk ettirdiğini, davacının özellikle ikinci dönem çalışma süresi içersinde 2.400 Euro sefer primi kesintisi yapıldığını, talep etmesine rağmen sefer primi alacağının ödenmediğini iddia ederek 1. dönem fark kıdem tazminatı, 2. dönem fark kıdem tazminatı, 1. dönem ihbar tazminatı ile genel tatil, yıllık izin ve sefer ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili , davacının 28.03.2000-16.07.2007 tarihleri arasında çalıştığı döneme ilişkin tüm maaş ve ücretlerinin ödendiğini, ayrıca davacının kendi isteği ile işi bıraktığını, buna ilişkin 16.07.2007 tarihli ibranamesinin olduğunu, davacının 16.07.2007 tarihinde davalı şirketten ayrıldıktan sonra 4 ay kadar başka bir yerde çalıştığını, ancak çalıştığı yerdeki şartları beğenmediğini beyan ederek tekrar işe alınmasını talep ettiğini ve 09.01.2008 tarihinde işe başladığını, ancak emekli olduğunu söyleyerek 15.03.2010 tarihinde iş akdini sona erdirdiğini, çalıştığı dönem boyunca tüm hak etmiş olduğu ücret alacaklarının banka kanalıyla hesabına yatırıldığını, davacının yurt dışına çıktığı seferlere ilişkin aldığı harcırahların toplanarak harcırahlardan dolayı kıdem tazminatının ayrıca ödendiğini ve karşılığında ibraname alındığını, davacının iddia ettiği gibi müvekkili şirket bünyesinde çalışanlara herhangi bir prim ödemesi yapılmadığını, sadece araçların gidecekleri güzergaha kadar olan yol harcırahı verildiğini, ayrıca davacının iddia ettiği 500 Euro prim ödenmediğini, 2008 yılına ait ücretli izninin 7 günlük kısmını 16.03.2009-24.03.2009 tarihleri arasında ve ikinci 7 günlük kısmını ise 06.07.2009-14.07.2009 tarihleri arasında kullandığını, ayrıca taleplerinin 5 yıllık zamanaşımı açısından değerlendirilmesi gerektiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının birinci dönem kıdem tazminatı, 2. dönem kıdem tazminatı, 1. dönem ihbar tazminatı ile yıllık izin ve sefer ücreti alacaklısı olduğu , genel tatillerde çalışıldığının kesin olarak ispatlanamadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının davalı şirkette çalıştığı 12.07.2001-16.07.2007 ilk dönem çalışması nedeni ile ihbar tazminatına hak kazanıp kazanamayacağı hususunda toplanmaktadır.
Davacı, davalı şirkette iki dönem çalışması olduğunu, ilk dönem çalışmasının haksız olarak feshedildiğini, ikinci dönem çalışmasının ise emeklilik nedeni ile sona erdiğini iddia ederek 1. ve 2. dönem çalışması nedeni ile fark kıdem tazminatı, 1. dönem çalışması sebebi ile de ihbar tazminatı ve diğer işçilik alacakları talep etmiştir.
Davalı, ilk dönem çalışmasının kendi isteği ile sona erdiğini ve ibraname verdiğini savunmuştur.
Mahkeme ise, davacının davalı şirkette 2 dönem çalışmasının olduğunu kabul ederek ve bilirkişi raporuna atıfta bulunarak davacının 1. dönem çalışması nedeniyle ihbar tazminatı ile birlikte genel tatil alacağı hariç diğer taleplerinin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Ancak, davacının 1. dönem çalışması ile ilgili ihbar tazminatının 16.07.2007 tarihli ve noterden düzenlenen ibraname ile ödendiği anlaşılmaktadır.
Noterden düzenlenen ibranamenin aksinin ancak kesinleşmiş mahkeme kararı ile kanıtlanması mümkün olup söz konusu ibraname uyarınca davacının 1. dönem çalışması ile ilgili ihbar tazminatının ödendiği anlaşıldığından davacının ihbar tazminatı talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır.

F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.