YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/52635
KARAR NO : 2014/1802
KARAR TARİHİ : 27.01.2014
MAHKEMESİ : BURSA 4. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/09/2011
NUMARASI : 2010/613-2011/560
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, izin ücreti, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı şirkete ait firmada 14/02/2008 tarihinde satış müdürü olarak 1.000,00 TL maaş ve prim ile çalışmaya başladığını, satış müdürü olarak işe başlamasına rağmen ayrıca plasiyerlik de yaptığını, fazla mesai, bayram ücreti ve izin ücreti ile diğer kanuni haklarını işverenden alamadığını, 05/09/2009 tarihinde bu şartlarda çalışmayacağını belirterek işten ayrılmak zorunda kaldığını iddia ederek, kıdem tazminatı, dini ve milli bayram ücreti alacağı, fazla mesai, yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili;davacının 09/08/2008 tarihinde işe başladığını, aynı gün sigorta kaydının yapıldığını, bir müddet çalıştıktan sonra başkasının emir ve talimatı altında çalışmanın kendisine uygun olmadığını belirterek 26/09/2008 tarihinde işten ayrıldığını, ancak kısa süre sonra davacının serbest çalışmasında zarar ettiğini ve tekrar davalı şirkette çalışmak istediğini dile getirdiğini, davacının işi bilmesi ve davalının da elaman sıkıntısı yaşaması nedeni ile talebinin kabul edilerek 11/02/2009 tarihinde tekrar işe alındığını, 26/09/2008-11/02/2009 tarihleri arasında davalı yanında çalışması olmadığını, davacının plasiyer olarak asgari ücret ile çalıştığını, 20/08/2009 tarihinde mesai arkadaşları ile yaşadığı bir tartışma neticesinde arabanın anahtarlarını fırlatıp işe gelmeyeceğini söyleyerek işyerini terk ettiğini, buna rağmen işe dönmesi için arandığını beklediğini, nihayetinde 05/09/2009 tarihinde sigortadan çıkışının yapıldığını, işi kendisi bıraktığı için tazminata hak kazanmadığını, çalışma süresi bir yıldan az olduğu için yıllık ücretli izine hak kazanmadığını, işyerindeki çalışma saatlerinin 08.30-.18.30 arası olduğunu, haftalık çalışmasının yasal süreyi aşmadığını, dini ve milli bayramlarda çalışmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının çalışma süresi taraflar arasında çekişmeli olup, davacı davalı işyerinde 2008 Yılı Şubat ayında çalışmaya başlamış ise de, çalışması kesintisiz olmayıp, davacının 26/09/2008 tarihinde işten ayrıldığı, 11/02/2009 tarihinde yeniden işe girip, 05/09/2009 tarihine kadar çalışmasını sürdürdüğü, kesintili bu çalışma süresinin bir yıldan az olduğu, bu nedenle kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti taleplerinin reddi gerektiği, ayrıca fazla çalışma ücretinin de bu çalışma süresine göre yapılan hesap uyarınca kabul edilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 27/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.