Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2011/52103 E. 2014/2686 K. 30.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/52103
KARAR NO : 2014/2686
KARAR TARİHİ : 30.01.2014

MAHKEMESİ : İSTANBUL 5. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/10/2011
NUMARASI : 2010/519-2011/856

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile yıllık ücretli izin alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve yıllık ücretli izin alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraf arasında davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece, davacının kış aylarında 09.00-21.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibarla fazla çalışma alacağına hükmedilmiş ise de; davacının tek tanığının mesainin haftanın 5 günü 09.00 ve 18.00 saatleri arasında olduğunu iş yoğunluğuna göre davacının gece 22.00 a kadar çalıştığını belirtmesi ve davalı tanığının da mesainin 09.00-18.00 saatleri arasında olduğunu beyan etmesi karşısında davacı tanığının saat 22.00’a kadar çalışıldığına ilişkin beyanının soyut ve afaki olduğu, bu itibarla ispat külfeti altında olan davacının fazla çalışma yaptığını kanıtlayamadığı anlaşılmakla ispatlanamayan fazla çalışma ücret alacağının reddi gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
3-Hükmedilen alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açabileceğinin düşünülmemesi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi