Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2011/51337 E. 2013/33686 K. 17.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/51337
KARAR NO : 2013/33686
KARAR TARİHİ : 17.12.2013

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, ücret, fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 17.12.2013 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat … geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 13.5.2008-30.9.2009 tarihleri arasında aylık brüt 2.850 TL ücretle survey yöneticisi olarak çalıştığını, işveren tarafından iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin, ücret, fazla çalışma ve hafta tatili alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesinin iş bitimi nedeniyle feshedildiğini, hak ettiği kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret ve izin alacaklarının ödendiğini, fazla çalışma ve hafta tatili çalışması yapmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini feshetmekte haksız olduğu, son aydan ücret alacağı bulunmadığı, fazla çalışma ve hafta tatili çalışması yaptığı, yıllık izin alacağı bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçinin kıdem tazminatının tam olarak ödenip ödenmediği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacının iş sözleşmesi feshedildiği 30.9.2009 tarihindeki aylık brüt ücreti 2.850 TL’dir. Aynı tarihte geçerli olan kıdem tazminatı tavanı ise 2.365,16 TL olup buna göre hak ettiği net kıdem tazminatı 3.242,17 TL olup dava açıldıktan sonra davacıya 12.11.2009 tarihinde 2.345,64 TL kıdem tazminatı ödenmiştir. Davacıya yapılan ödeme nazara alındığında davacının bakiye kıdem tazminatı alacağı bulunmamaktadır. Mahkemece iş sözleşmesinin feshedildiği tarihten ödeme yapılan tarihe kadar olan dönem için faize hükmedilmesi gerekirken bakiye kıdem tazminatına hükmedilmesi hatalıdır.
3-Davacı işçinin fazla çalışma ve hafta tatili çalışması yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Davacı fazla çalışma ve hafta tatili çalışması yaptığı hususunda tanık dinletmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftada 18 saat fazla çalışma ve ayda iki Pazar çalışması yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Ancak davacı tanık beyanları fazla çalışma ve hafta tatili yönünden açık değildir. Davacı fazla çalışma ve hafta tatili çalışması yaptığını hesaplanabilir şekilde ispat edememiştir. Mahkemece davacının fazla çalışma ve hafta tatili alacaklarının reddi gerekirken kabulü isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 990.00 TL. duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.