YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/50325
KARAR NO : 2014/1391
KARAR TARİHİ : 23.01.2014
MAHKEMESİ : SAKARYA İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/10/2011
NUMARASI : 2010/1090-2011/710
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı fark ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde çalıştığı sürece yıllık izinlerini kullanamadığını, daimi olarak çalışmasına rağmen mevsimlik işçi kadrosunda bulunduğu gerekçe gösterilerek yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini, emekliliğinde ödenmesi gereken hasar ve zarar bedeli ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı farkı yıllık izin ücreti ile hasar ve zarar bedeli alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının 02.02.2001 tarihinden itibaren yıllık ücretli izinlerinin tamamını kullandığını, mevsimlik işçilerin yılın belli dönemlerinde çalışmaları nedeniyle çalışmanın niteliği itibariyle yıllık izin ücreti talep edemeyeceklerini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2- Taraflar arasında kıdem tazminatına esas alınması gereken hizmet süresinin belirlenmesinde uyuşmazlık vardır.
Davacı vekili, davacının 1987 yılında Köy Hizmetlerinde şoför olarak çalışmaya başladığını, 14.01.2009 tarihinde emekli olarak işten ayrıldığını iddia ederek, kullandırılmayan yıllık ücretli izinleri nedeniyle izin alacağı, kullandırılmayan izinleri nedeni ile kıdem farkı ve zarar nedeniyle yapılan kesintinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Hükme dayanak bilirkişi raporunda fark kıdem tazminatı açısından hukuki bir dayanak gösterilmeden “ yerleşik Yargıtay içtihatları uyarınca hak edilen yıllık ücretli izin sürelerinin kıdem hesabında dikkate alınması zaruretine göre ek olarak 1998, 1999 ve 2000 yıllarına ilişkin olarak kullandırılmayan yıllık ücretli izin süreleri olan 36 günlük kıdem fark tazminatı hesaplanacaktır “ denilerek 36 günlük kıdem tazminatı farkı hesaplanmıştır.
Mahkemece bilirkişi raporu esas alınarak kıdem tazminatı farkı ile izin ücreti alacağına hükmedilmiş, ancak fark kıdem tazminatının kabulünün gerekçesi açıklanmamış, bilirkişi raporuna atıf yapılmıştır.
Kıdem tazminatına esas hizmet süresinin belirlenmesinde işçinin yıllık ücretli izinde olduğu sürelerde hizmet ilişkisi devam ettiğinden bu süreler hizmet süresinden dışlanmaz, ancak kullandırılmayan ücretli izinler iş akdinin feshi sonucu ücrete dönüşür ve kullandırılmayan izin sürelerinin parasal karşılığına hükmedilir, bu süreler kıdem süresine eklenemez. Kullandırılmayan ücretli izin sürelerinin kıdem süresine eklenmesinin hiçbir yasal dayanağı yoktur.
Bu nedenle davalı tarafından davacının fiili hizmet süresine göre hak ettiği kıdem tazminatı ödendiğinden kullandırılmayan 36 günlük izin ücretinden doğduğu kabul edilen fark kıdem tazminatı talebinin reddi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.