Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2011/49322 E. 2013/34378 K. 23.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/49322
KARAR NO : 2013/34378
KARAR TARİHİ : 23.12.2013

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti ile fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; davalıya ait işyerinde 23.05.2007 tarihinde çalışmaya başladığını, 23.11.2008 tarihinde hiçbir gerekçe gösterilmeden iş akdinin feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ve fazla çalışma alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı; davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece dinlenen tanık beyanlarına göre; davacının, davalı işyerinde 23.05.2007-23.11.2008 tarihleri arasında 1 yıl 6 ay 15 gün çalıştığı ve davacının iş akdinin davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı davalı işveren nezdinde 23.05.2007 tarihinde çalışmaya başladığını iddia etmiş ve mahkemece iddiaya itibarla yapılan hesaplamaya göre hüküm kurulmuş ise de, davalının, … kaydı olmayan davacının çalışmasını yargılama sırasında doğruladığı, hizmet başlangıcının 2007/Ağustos olduğunu kabul ettiği, bu durumun davacı tanığı Mahmut Demirtaş tarafından da doğrulandığı gözönüne alındığında, davacının hizmet süresinin 2007 yılı 1 Ağustos’da başladığının kabulü ile hizmet süresinin bu şekilde belirlenmesi gerekirken çelişkili tanık beyanlarına itibarla hizmet süresi belirlenmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
3- Mahkemece davacının fazla çalışma yaptığı kabul edilerek bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulmuş ise de, bilirkişi raporu matematiksel hatalar içermektedir. Bilirkişi raporundaki bu hatalar hüküm gerekçesinde de aynen yer almaktadır. Şöyle ki;
Tanık beyanlarına göre davacının haftada 5 gün 08.30-19.00 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenmesi ile çalıştığı kabul edilmekle, günlük 10,5 saatlik çalışma süresinden 1,5 saat ara dinlenme süresi düşüldüğünde günlük fiili çalışma süresi 10 saat olmayıp, 9 saattir. 5 gün 9 saat çalışıldığında çalışma süresi 45 saat olup, cumartesi günü 08.30-14.00 arası 5 saatlik çalışma da eklendiğinde haftalık çalışma süresi 50 saat, fazla çalışma süresi ise 5 saattir. Buna göre haftalık 10 saat fazla çalışma süresi esas alınarak yapılan hesaba itibarla hüküm kurulması da ayrı bir bozma nedenidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 23.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.