Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2011/49240 E. 2013/35207 K. 26.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/49240
KARAR NO : 2013/35207
KARAR TARİHİ : 26.12.2013

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ (KADIKÖY 2.İŞ)

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla mesai ücreti ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 15.01.2008-30.10.2008 tarihleri arasında net 1.750 USD ücretle, haftada 6 gün 08:00-19:00 saatleri arasıda çalıştığını, dini bayramların 1. günü dışındaki ve resmi tatil günleri ile ayda iki pazar günü de aynı şekilde çalışmasını sürdürdüğünü, iş akdine işveren tarafından son verildiğini, 2008/Haziran, Temmuz,Ağustos, Eylül, Ekim ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla mesai,prim ve ücret alacağı olmak üzere toplam 4.407,00 USD alacağın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının davalı şirkete ait işyerinde 15.01.2008-15.10.2008 tarihleri arasında 638,70 TL ücretle çalıştığını, mevsimlik işçi olarak işe alındığını, iş sona erince iş akdinin sona erdiğini, belirli süreli işsözleşmesinde ihbar tazminatından söz edilemeyeğini, kıdem tazminatına hak kazanacak süre çalışmadığını, işyerinde 08:00-19:00 saatleri arasında çalışılmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 15.01.2008-15.10.2008 tarihleri arasında 1.750 USD net ücretle idari ve mali işler şefi olarak çalıştığı, davacının İş Kanununun 11. maddesinin ön gördüğü koşullar doğrultusunda belirli süreli hizmet sözleşmesiyle çalışmasını gerektirecek objektif şartların varlığı davalı tarafça kanıtlanamadığından, işyerinde belirsiz süreli hizmet sözleşmesiyle çalıştığı, iş akdinin davalı tarafından İş Kanunun 25/2 maddesinde belirlenen haklı nedenlere dayanmaksızın fesih edildiği, işverenin ücret ödemesini gösterir imzalı ücret bordrosu, tediye makbuzu vb. belge ibraz edilmediğinden 5.044,39 TL ücret alacağının bulunduğu, fazla çalışma yaptığı, davacının dava dilekçesinde alacaklarının USD olarak tahsilini istediği, ıslah dilekçesiyle bu yöndeki talebini değiştirerek alacaklarının Türk Lirası olarak işlemiş faizi ile birlikte tahsilini talep ettiği, BK:nun 83. Maddesi uyarınca seçimlik hakkı bulunduğundan talebi doğrultusunda alacakların TL.olarak tahsiline karar verildiği gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma ve hafta tatili çalışmasının yapılıp yapılmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı davalı şirketin Rusya da bulunan şantiyesinde haftada 6 gün 08:00-19:00 saatleri arasında çalıştığını, ayda 2 defa da aynı şekilde Pazar günleri de dahil olmak üzere haftada 7 gün çalıştığını ancak fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ücretinin hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı ise iddia edildiği şekilde davalı işyerinde fazla çalışma olmadığını, ücret bordrolarının değerlendirilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda ayın 2 haftasında haftada 6 gün, günde 9.5 saat çalışarak haftada 12 saat fazla çalışma yaptığı, ayın diğer 2 haftasında Pazar günleri de çalışmak suretiyle haftada 21.5 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.
Yerel mahkemece yapılan yargılama sonunda davacının fazla çalışma alacaklarının kısmen kabulune karar verilmiş ise de mahkemece yapılan inceleme ve araştırma yeterli değildir.
Dosya kapsamından ve hükme esas alınan bilirkişi raporundan davacı tarafından mahkemeye sunulan mesai çizelgelerinin dikkate alınmadığı, tanık beyanları ile sonuca gidildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, sunulan mesai çizelgelerinin doğruluğunun ve geçerli olup olmadığının araştırılması ve tanık beyanı ile birlikte değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalıdır.
Bunun yanısıra, aynı işyerinde daha önce Dairemizce temyiz incelemesi yapılan … Anadolu 3. İş Mahkemesinin ( Kadıköy 1. İş Mahkemesinin ) 2008/465 E, 2010/609 K , 2008/466 E, 2010/ 610 K sayılı dosyalarında bu dosyadan farklı fazla çalışma ve hafta tatili çalışmasına ilişkin esaslar belirlenmiş olup anılan dosyalar Dairemizce değinilen husustan dolayı bozulmuştur. Mahkemece davacı işçinin ve söz konusu dosyaların davacılarının yaptıkları işler de gözönünde bulundurulmak suretiyle ilgili dosyalarda incelenerek davalı işyerindeki çalışma şeklinin varsa fazla çalışma ve hafta sonu çalışmalarının ne şekilde yapıldığının net olarak ortaya konulması gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.12.2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.