Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2011/47055 E. 2013/34776 K. 24.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/47055
KARAR NO : 2013/34776
KARAR TARİHİ : 24.12.2013

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ücret alacağı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ile hafta tatili ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili; davalı iş yerinde 01.08.2000-10.05.2010 tarihleri arasında ofis ve gemi operasyon işçisi olarak, ulusal bayram genel tatil günleri dahil haftanın yedi günü asgari günde 12 saat çalışan müvekkilinin bu çalışmalarının karşılığı olan ücretlerinin ödenmemesi, 2009 yılı başında ücretinin yasaya aykırı olarak düşürülmesi ve son aya ilişkin ücretinin ödenmemesi nedenleriyle iş akdinin haklı olarak feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile ücret, yıllık izin, fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücretlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili; 2008 yılında başlayan ekonomik kriz nedeniyle feshi son çare olarak düşünen müvekkilinin çalışanların muvafakatı ile ücretlerinin düşürüldüğünü, yine krize dayalı olarak ücretlerin ödenmesinde gecikmeler yaşandığını, davacının ihtarnamesinin tebliğinden önce ücretlerinin ödendiğini, bu nedenle feshin haklı olmadığını, operasyon uzmanı olarak çalışan davacının belirttiği süre ve şekilde çalışmasının söz konusu olmadığını, ekonomik kriz döneminde fazla mesai yapılmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Ç)Temyiz:
Karar süresi içinde taraflarca temyiz edilmiştir.
D)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı genel tatil, hafta tatili ve fazla mesai ücret alacakları talep etmiş olup mahkemece bu talepler hüküm altına alınmış ise de, fazla çalışma ücretinin hesaplanmasında genel tatil günlerinin; genel tatil günlerinin hesaplanmasında ise hafta tatiline denk gelen günlerin dışlanması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını ve hafta tatillerinde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma ve hafta tatili alacaklarının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ve hafta tatillerinde çalışıldığının ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın ve hafta tatillerinde çalışıldığının yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı ve hafta tatillerinde çalışılıp çalışılmadığı araştırılmalıdır.
Hafta tatillerindeki çalışmalar ile fazla çalışmanın uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın ve hafta tatillerindeki çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda; davacı işçi fazla çalışma ile hafta tatillerinde çalıştığı iddialarını tanık beyanları ile ispat etmiştir. Yukarıdaki ilkeler uyarınca takdiri delil niteliğindeki tanık beyanlarına dayanılarak hesaplanan fazla mesai ve hafta tatili ücreti alacaklarından 2/3 oranında hakkaniyet indirimi yapılmış ise de, bu indirim oranı hakkın özünü etkileyecek niteliktedir. Mahkemece fahiş oranda indirim yapılması hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.12.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.