YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/46686
KARAR NO : 2013/33777
KARAR TARİHİ : 17.12.2013

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, icra takibine yapılan itirazın iptali, takibin devamı ile %40
icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin, 30/10/2003-07/01/2009 tarihleri arasında davalı iş yerinde güvenlik personeli olarak çalıştığını, 2008 Kasım ve Aralık ayı maaşları, yemek ve yol ücretleri, 4 aylık asgari geçim indirimi ücretlerinin ödenmediğini bu nedenle …İcra Müdürlüğü’nün 2009/665 esas sayılı dosyası ile icra takibi başlattıklarını, takibe itiraz edildiğini ileri sürerek itirazın iptaline ve %40’dan az olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesini dava ve talep etmiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili; davacının 06/01/2004 tarihinde müvekkili işyerinde çalışmaya başladığını, davacının iş akdini haksız olarak feshettiğini ve tüm alacaklarının ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Ç)Temyiz:
Karar süresi içinde taraflarca temyiz edilmiştir.
D)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Somut olayda; davacı 12 saat çalışma ve 24 saat dinlenme esasına göre davalı iş yerinde çalıştığını ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödenmediğini ileri sürmüş; davalı ise davacının fazla mesai yapmadığını savunmuştur. Mahkemece, tanık beyanları dikkate alınarak davacının haftalık 7,5 saat fazla mesai yaptığı kabulü ile fazla mesai ücreti hüküm altına alınmıştır.
Davacının, davalı işveren nezdinde 12 saat çalışma ve 24 saat dinlenme yöntemi ile çalıştığı dosya kapsamından anlaşılmakta olup buna göre davacının fiili çalışması bir aylık süre zarfında 1. hafta 4 gün, 2. hafta 3 gün, sonraki hafta 4 gün ve 4. hafta ise 3 gün çalışma şeklindedir. Günlük 12 saatlik çalışmadan 1,5 saat ara dinlenme süresi düşüldüğünde günlük çalışma süresinin 10,5 saat olduğu, davacının 4 günlük çalışılan haftada 42,5 saat , 3 gün çalışılan haftada ise 31,5 saat fiili çalışmasının bulunduğu bu çalışma sistemine göre davacının haftalık çalışma süresinin 45 saati geçmediği gibi günlük çalışmasınında 11 saati aşmadığı gözetilmeksizin davacının fazla çalışma ücreti talebinin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
3- Davacının iş akdi 05.01.2009 tarihinde sona ermiştir. Davacı hem dava dilekçesinde hem de icra takibindeki talebinde 2008 Yılı Kasım ve Aralık aylarının yanı sıra 2009 Yılı Ocak ayına ait 4 günlük ücret alacağının da ödenmediğini ileri sürmüş ve tahsilini istemiştir. Mahkemece davacının 2008 Yılı Kasım ve Aralık aylarına ait ücretlerinin ödendiğine dair belge bulunmadığı gerekçesi ile alacak hüküm altına alınmış ise de davalının 2009 Yılı Ocak ayına ait 4 günlük çalışma karşılığı olan ücretin ödendiğine dair de belge ibraz etmemesi karşısında 4 günlük ücret alacağının hüküm altına alınmaması hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.12.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.