YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/36115
KARAR NO : 2013/26306
KARAR TARİHİ : 21.10.2013
MAHKEMESİ:İŞ MAHKEMESİ
DAVA:Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 04.03.2002 – 05.08.2004 tarihleri arasında pres ustası olarak çalıştığını, son ücretinin 140.00.YTL haftalık olup, ayrıca yemek yardımından yararlandığını, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini ve fesih esnasında 964.00.YTL ödendiğini, son bir yıla kadar haftada 6 gün 08-20 saatleri arasında çalışılıp son bir yılda haftada 5 gün çalışıldığını, bir hafta dışında yıllık izin kullanmadığını iddia ile ödenmeyen ihbar-kıdem tazminatı ile yıllık ücretli izin ve fazla mesai ücreti alacaklarından oluşan toplam 700.00.YTL işçilik alacaklarının yasal faizleri ile birlikte davalı taraftan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 22.11.2002 tarihinde davalı işyerinde pres ustası olarak çalışmaya başladığını ve asgari ücretin üzerinde ücret aldığını, son ücretinin 550.00.YTL brüt olduğunu, ihracat yapan müvekkili firmanın ABD Dolar’ındaki düşüş, artan maliyet ve vergi yükü nedeniyle küçülme yoluna gitmesi konusunda alınan karar gereğince davacıya 16.7.2004 tarihli yazı ile iş akdinin 28.8.2004 tarihinde feshedileceği bildirilmiş ise de davacının yeni bir iş bulduğunu ve bildirim önelini beklerse bulduğu işe alınmayacağını bildirerek işveren müvekkili şirketin bildirdiği fesih tarihini beklemeyip 5.8.2004 tarihinde kendi rızası ile ayrıldığını, bu nedenle ve boşta kalmayıp yeni bulduğu işte çalışmaya başlayan davacının ihbar tazminatı talep hakkı olamayacağını, kıdem tazminatının imzaladığı ibranamede de yazılı olduğu üzere ödendiğini, hatta 27.444.000.TL fazla ödeme yapıldığını, işyerinde fazla çalışma yapılmadığını ve davacının imzaladığı bordrolar karşısında fazla mesai ücreti talep hakkı olamayacağını, 22.11.2003 tarihi itibariyle hak ettiği yıllık iznini 18.6.2004-28.6.2004 tarihleri arasında kullandığını, ikinci yıl iznine hak kazanmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin 16.7.2004 tarihli yazı ile yasal bildirim süresine uygun bir şekilde 28.8.2004 tarihi itibariyle feshedildiği, ibranamedeki açıklama ve davalı cevap dilekçesi içeriğinde, davacının bildirim süresi içinde yeni iş bulması nedeniyle iş akdinin 5.8.2004 tarihinde karşılıklı rıza ile sona erdirildiği belirtilmiş ise de, davacının bildirim süresi içinde yeni iş bulması nedeniyle iş akdinin 5.8.2004 tarihi itibariyle sona erdirilmesi konusunda bir talebinin varlığı ve feshi müteakip bir başka işyerinde çalışmaya başladığı kanıtlanmadığı gibi, ibranamenin davacı tarafından ihtirazı kayıtla imzalanmış olması karşısında, davacının iş sözleşmesinin bildirim süresi sona ermeden 5.8.2004 tarihinde davalı işverenlikçe sona erdirildiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece brüt 837,40 TL ücrete göre hesaplama yapan 16.04.2010 tarihli ek bilirkişi raporuna göre karar verilmiş ise de, karar gerekçesinde davacının 550 TL brüt ücretle çalıştığının kabul edilmesi çelişkilidir. Mahkemece yapılacak iş bu çelişkinin giderilerek karar verilmesidir. Hükmün açıklanan nedenle bozulması gerekmiştir.F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.10.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.