YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2009/41058
KARAR NO : 2012/5585
KARAR TARİHİ : 23.02.2012

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi davali işverene ait işyerinde 01/05/1985-30/06/2007 tarihleri arasında çaycı olarak çalıştığını, çalışma saatlerinin 09:00-19:00 arasında olduğunu, haftanın 7 günü çalıştığını, resmi tatillerde ve dini bayramların ilk günü hariç çalıştırıldığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, ücretlerinin ödenmediğini, hiç yıllık izne ayrılmadığını ve ücretlerinin ödenmediğini , ancak bir kısım evrakların imzalatıldığını, kıdem ve ihbar tazminatı ödenmediğini ve işten çıkarıldığını ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin ücreti, fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı şirketin işyeri değişikliği yapması ve yeni işyerinde davacının vazifesini yerine getirebilecek çalışma imkanının olmaması nedeniyle taraflar arasındaki ilişkinin sona ermek zorunda kaldığı, dolayısıyla bunun iş akdinin feshi anlamına gelmeyeceği, davalı şirkette mesainin saat18:00 da sona erdiği, 18:30 da da çalışanları taşıyan servisin hareket ettiği, dolayısıyla davacının 18:00 den sonra çalışmadığı, haftada beş gün çalışıldığı, dini ve milli bayramlarda çalışmanın söz konusu olmadığı, dolayısıyla mesai olmadığı için çay servisinin de yapılmasının mümkün olmadığı, kaldı ki taraflar arasında imzalanan hizmet sözleşmesinin 4. maddesi uyarınca işverenin yazılı talimatı ile muvafakati olmadan kendiliğinden fazla çalışma yapılamayacağının, hafta tatilinde çalışılamayacağının, yazılı olarak bildirilmemesi halinde personelin fazla çalışma yapmamış sayılacağının, düzenleme altına alındığı, davacının 22 yıl boyunca yılın tamamında sürekli olarak fazla çalışma yapmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, davacının çalıştığı süre içinde 2007 yılından doğan izin hakkı haricinde bütün izinlerini kullandığı davacının 2007 yılına ait 26 günlük izin hakkı bulunduğunun belgelerle sabit olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Davacının davalı şirkette çalışmakta iken iş akdine haklı olmayan nedenlerle son verildiği ve davacının çalıştığı dönemler içinde talep ettiği alacaklara hak kazandığı sonuç ve kanaatine varılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir ancak sonradan 08/10/2009 tarihinde temyiz hakkından feragat ettiğini belirten dilekçeyi mahkemeye sunmuştur .
E) Gerekçe:
Temyiz aşamasında vekaletnamesindeki yetkiye istinaden davalı vekili temyizden feragat ettiğinden, feragat nedeni ile davalı tarafın temyiz isteminin HMK.’un geçici 3. Maddesi yollaması ile HUMK.’un 426/İ ve 432. Maddeleri uyarınca reddine, karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Davalı vekilinin temyiz talebinin REDDİNE, peşin alınan nisbi temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 23.02.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.