YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/9002
KARAR NO : 2023/6017
KARAR TARİHİ : 05.10.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/173 E., 2023/483 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Kilis Ağır Ceza Mahkemesinin, 24.10.2022 tarihli ve 2022/5 Esas, 2022/467 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci ve üçüncü cümlesi ile üçüncü fıkrasının (c) bendi ve dördüncü fıkrası ile 43 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası ile 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ile 58 inci maddesi uyarınca 23 Yıl 5 Ay 7 Gün hapis cezası ile cezalandırılması ile hak yoksunluklarına ve mükerrirler hakkındaki infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiştir.
2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 07.04.2023 tarihli ve 2023/173 Esas, 2023/483 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Sanık müdafiinin temyiz dilekçesinin, kararın yasaya ve hakkaniyete aykırı olduğuna, sanığın baştan beri ileri sürdüğü atılı suçları işlemediğine ilişkin savunmalarına itibar edilmediğine, şüpheden sanık yararlanır ilkesinin, sanık aleyhine hiçbir delil bulunmadığının, adil yargılanma hakkı tanınmadığının, savunma hakkının eksik bilgilendirme nedeniyle sınırlandırılmış olduğunun, sanığın yargılama sürecince yaşananları, uğramış olduğu haksız ithamları tüm samimiyeti ile aktardığı, süreçten ve yaşananlar nedeniyle duyduğu üzüntüyü samimiyetle dile getirdiği gözetilmeden hakkında 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin uygulanmadığının gözetilmediğine, bu nedenle red ilamının yasaya ve usule aykırı olması sebebiyle bozulması gerektiğine yönelik olduğu görülmüştür.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanığın, öz kızı olan mağdureye karşı farklı ve birbirine yakın tarihlerde mağdureye hitaben “annenin canını yakarım, anneni öldürürüm.” şeklinde tehdit içerikli sözlerle ikametlerinde bulundukları sırada mağdurenin cinsel organına dokunmak, mağdureyi kendi cinsel organına dokundurmak, mağdurenin ön cinsel organını yalamak suretiyle cinsel istismar eylemini gerçekleştirdiği şeklinde olayı kabul ettiği anlaşılmıştır.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
İlk Derece Mahkemesinin gerekçesi ve tüm dosya kapsamına göre; yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılarak vicdani kanıya ulaşıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkında kurulan hükümde hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 07.04.2023 tarihli ve 2023/173 Esas, 2023/2483 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Kilis Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.10.2023 tarihinde karar verildi.