Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2023/8859 E. 2023/6213 K. 11.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/8859
KARAR NO : 2023/6213
KARAR TARİHİ : 11.10.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/447 E., 2023/430 K.
SUÇLAR : Cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi ve düzeltilerek esastan reddi kararları
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî onama, kısmî bozma

İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü;

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Çanakkale Cumhuriyet Başsavcılığının 24.06.2022 tarihli iddianamesi ile sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından açılan kamu davasında Çanakkale 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.01.2023 tarihli ve 2022/463 Esas, 2023/2 Karar sayılı kararı ile;
a) Sanık hakkında cinsel saldırı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun ) 102 nci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, üçüncü fıkrasının (d) bendi ve aynı Kanun’un 58 inci maddesi uyarınca 10 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b) Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin ikinci ve beşinci fıkraları ile aynı Kanun’un 58 inci maddesi uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.

2. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 28.02.2023 tarihli ve 2023/447 Esas, 2023/430 Karar sayılı kararı ile ;
a) Sanık hakkında cinsel saldırı suçundan, İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafi ve o yer Cumhuriyet savcısının istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine,
b) Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik, 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca duruşma açılmaksızın yapılan inceleme neticesinde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet kararından hüküm bölümünün 2 nci maddesinin çıkartılarak yerine “1- Sanık …’ın katılan mağdure …’ya karşı ‘Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma’ suçunu işlediğinden bahisle cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmış ise de hürriyetten yoksun kılma suçunun unsurları itibari ile oluşmadığı anlaşılmakla, CMK 223/2-a maddesi uyarınca BERAATİNE 2-Yargılama giderlerinin Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına,” ibaresinin eklenmesi suretiyle sanık müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.

3. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 16.06.2023 tarihli ve 9-2023/57748 sayılı, onama ve bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A.Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Özetle, sanığın cinsel saldırı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin inandırıcı delil bulunmadığına, şüphenin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğine, atılı suçun maddi ve manevi unsurlarının oluşmadığına, sanık hakkında gönüllü vazgeçme hükümlerinin uygulanması ile sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

B.Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemi
Özetle, Bölge Adliye Mahkemesince kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna ilişkin yapılan değerlendirmenin delil takdiriyle ilgili olması sebebiyle Ceza Muhakemesi Kanunun 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamı dışında kaldığı ve somut olayda duruşma açılarak karar verilmesi gerekirken dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde karar verilmesinin hukuka aykırı olması sebepleriyle bu suçtan kurulan hükmün bozulması gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince; ”sanığın yolda yürürken gördüğü katılanın kolundan tutup sürükleyerek işlek olmayan karanlık bir ara sokağa soktuğu, cinsel amaçlı olarak hürriyetinden cebir kullanarak yoksun bıraktığı, burada sanığın, katılana karşı cinsel saldırıda bulunmak amacıyla ağzını kapatıp kıyafetlerini çıkartmaya çalıştığı, katılanın göğsüne asılarak katılanın vücudunun çeşitli yerlerine dokunduğu, katılanın direnmesini engellemek için kafasına silah niteliğindeki şişesi ile vurduğu ve bu şekilde sanığın cinsel amaçla kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve silahla cinsel saldırı suçlarını işlediği” şeklinde olay kabul edilmiştir.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
1.Sanık hakkında cinsel saldırı suçundan, ilk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.

2.Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, ilk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından isabetsizlik tespit edilmekle, cinsel saldırı suçunun işlendiği sırada ve eylemle sınırlı süre ile katılanın iradesiyle hareket edebilme imkanının ortadan kaldırılmasının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmayacağı, kişinin vücudunun suçun konusu olması sebebiyle,katılanın hareket edebilme özgürlüğü ortadan kaldırılmadan bu suçun işlenemeyeceği, dosya kapsamına göre sanığın katılanın kolundan tutarak ara sokağa doğru çekerek gerçekleştirdiği cinsel saldırı eylemi sırasında katılanın hürriyetini kısıtlayan başkaca bir hareketinin bulunmaması karşısında hürriyetten yoksun kılma suçunun unsurları itibariyle oluşmaması nedeni ile sanık hakkında bu suçtan kurulan hükmün kaldırılarak yerlerine beraat eklenmesi suretiyle istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, cinsel eylemin ise sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımın doğru biçimde belirlendiği ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu açısından ise, cinsel saldırı suçunun işlendiği sırada ve eylemle sınırlı süre ile katılanın iradesiyle hareket edebilme imkanının ortadan kaldırılmasının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmaması sebebiyle sanık hakkında Bölge Adliye Mahkemesince kurulan hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

Tebliğnamede kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan bozma isteyen görüşe Dairemizce de kabul edilen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.05.2022 tarihli, 2020/(Kapatılan)14-248 Esas 2022/359 Karar sayılı kararı gözetilerek iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 28.02.2023 tarihli ve 2023/447 Esas, 2023/430 Karar sayılı kararında sanık müdafii ile bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye kısmen uygun, olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜMLERİN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Çanakkale 1.Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

11.10.2023 tarihinde karar verildi.