YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/8854
KARAR NO : 2023/5996
KARAR TARİHİ : 05.10.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/619 E., 2023/492 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, İlk Derece Mahkemesinde silahların eşitliği ve çekişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda savunmaya yeterli imkânın sağlanması ve bu hakkın etkin şekilde
kullandırılmış olması, temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunmayı kullanılabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından, 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca takdiren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya 7. Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.02.2023 tarihli ve 2022/420 Esas, 2023/77 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 103 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (c) bendi, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 12 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 30.03.2023 tarihli ve 2023/169 Esas, 2023/492 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Mağdurenin tutarsız beyanlarının aksi düşünülse bile olayın iftira olduğu ve suçsuzluğunu beyan eden sanığın mahkumiyet kararına esas alınmasının şüpheden sanık yararlanır ilkesine açıkça aykırı olduğu, Mahkemenin gerekli araştırmaları yapmadan eksik inceleme ile karar vererek adalet duygusunu zedelediği, mağdurenin tutarsız beyanlarını aynen destekleyen bir delil yok iken verilen mahkumiyet kararının usul ve kanuna aykırı olup bozulması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Mahkemece; ”Sanık savunması, suç mağduru çocuğun beyanı, tanık anlatımları, kolluk tutanakları, nüfus adli sicil kayıtları ve tüm dosya kapsamından
Sanık …’in, öz kızı katılan mağdur …’e 2019 yılından başlamak üzere farklı tarihlerde ve birden çok kez, yatakta yattığı sırada pantolonunu çıkartıp penisini vajinasına sürtme, masaj yapma bahanesi ile çağırdığı sırada yüz üstü yatırıp penisi ile sürtme, göğsünü açıp öpüp sıkma, elini poposunun arasına sokma ve poposundan öpme şeklinde ani ve kesinti içermeyen, sarkıntılık boyutunu aşar mahiyette zincirleme şekilde cinsel istismar eylemlerinde bulunduğu sabit olup,
Her ne kadar sanık savunmasında suçlamaları kabul etmemiş ise de, kızı olan mağdur ile aralarında hem ailevi hayatlarını, hem de iffetlerini toplum nezdinde kötü bir duruma düşürecek konuda iftira atılmasını gerektiren dosyaya yansıyan bir durum bulunmadığı, olayın ortaya çıkış biçiminin mağdurun okulda öğretmenine açılmak suretiyle gerçekleştiği, öğretmeni olan tanık … …’ in bu hususu doğruladığı, her ne kadar 17/10/2022 tarihli görüşme raporunda mağdurun, çocuk gelişimcisi olan tanık … …’ a ÇİM’ de alınan ifadesindeki beyanının doğru olmadığı kayıtlı ise de, mağdurun kovuşturma aşamasında mahkememizde alınan ifadesinde; ailesinin gelip şikayetini geri çekmesi yönünde telkinde bulunması ve kurumdan ayrılabilmek amacıyla bu görüşmeyi yaptığını beyan etmesi, tanık … … un alınan ifadesinde mağdurla ilk yaptığı görüşmede cinsel istismar eylemini doğruladığını, ancak sonradan beyanından dönmek istediğini beyan etmesi üzerine durumu tutanak aldığını ifade etmesi, iş bu görüşme tutanağından sonra da mağdurun 20/10/2022 tarihli ifadesinde 06/10/2022 tarihli ilk ifadesini doğrulaması karşısında, mağdurun bu tereddütünün aile baskısından kaynaklandığı, ancak üzerindeki bu baskıyı kırarak aşamalarda alınan tüm ifadelerinde ısrarlı, istikrarlı, tutarlı ve çelişkisiz bir şekilde kendisine yönelen eylemleri anlatması dikkate alınarak, mağdurun tanıklar … … ve …’ in oluşu destekleyen ifadeleri ile desteklenen beyanlarına üstünlük tanınarak; sanığın suçtan kurtulmaya matuf savunmasına itibar edilmemiş ve sanığın atılı suçtan cezalandırılmasına dair aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.” şeklindeki gerekçeyle hüküm kurulmuştur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmamıştır.
IV. GEREKÇE
1. Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ”2019 – 05.10.2022 tarihleri arası” yerine ”2022” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
2. Sanık hakkında kurulan hükümde, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle kurulan hükümde eleştiri nedeni dışında bir hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 30.03.2023 tarihli ve 2023/169 Esas, 2023/492 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Antalya 7. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.10.2023 tarihinde karar verildi.