YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/855
KARAR NO : 2023/5284
KARAR TARİHİ : 18.09.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/388 E., 2022/580 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Fethiye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.11.2014 tarihli ve 2012/148 Esas, 2014/374 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237
sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrası ile 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Fethiye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.11.2014 tarihli ve 2012/148 Esas, 2014/374 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizce verilen 28.02.2022 tarihli ve 2021/2197 Esas, 2022/1712 Karar sayılı kararı ile sanığın cezalandırılmasına yeterli delil bulunmaması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Fethiye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.10.2022 tarihli ve 2022/388 Esas, 2022/580 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İsteği
Mağdurenin beyanlarının istikrarlı olduğuna, sanığın suçu işlediğine yeter delil bulunduğundan mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine ve re’sen tespit edilecek hususlara ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemece “Yapılan açık yargılama, iddia, sanık savunması ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; Mahkememizin 04/11/2014 tarih 2012/148 E. 2014/374 K. Sayılı dosyamızda sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan cezalandırılmasına karar verildiği, kararın yasal süresi içinde sanık müdafi tarafından temyiz edildiği yapılan temyiz incelemesiyle; mağdurenin aşamalardaki beyanları, ablası …’ın sanığın oğlu … ile nişanlanmış olduğu dönemde aileler arasında yaşanan sorunlar karşısında nişanın bozulmasına rağmen … ile kaçıp ailelerin anlaşmasıyla da geri dönmesine mütakip tekrar aralarının bozulması nedeniyle … hakkında 08.08.2011 günü şikayetçi olarak verdiği ifadede …’ın babası olan sanığın da kardeşi mağdureye istismarda bulunduğunu ileri sürmesi, buna istinaden 29.09.2011 tarihinde beyanı alınan mağdurenin sanığın Haziran ayı içinde kendisine istismarda bulunduğu iddiası üzerine olayın adli makamlara intikal şekli, savunma, tanık beyanları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verildiği gerekçesiyle mahkememiz dosyasının bozulduğu görülmüştür.
Bozma sonrası mahkememiz dosyası yeniden ele alınarak incelenmiş olup; tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil dosya kapsamında bulunmadığı anlaşılmakla sanık hakkında CMK’nun 223/2-e maddesi gereğince beraatine dair aşağıdaki gibi karar verilmiştir.” şeklindeki gerekçe ile hüküm kurulmuştur.
IV. GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Fethiye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.10.2022 tarihli ve 2022/388 Esas, 2022/580 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
18.09.2023 tarihinde karar verildi.