YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/8383
KARAR NO : 2023/5786
KARAR TARİHİ : 02.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/479 E., 2023/72 K.
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 37.Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.06.2016 tarihli ve 2015/576 Esas, 2016/244 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun)
105 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Sanık hakkında verilen hüküm; Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin, 28.01.2021 tarihli ve 2020/10526 Esas, 2021/677 Karar sayılı ilam ile basit yargılama usulü yönünden sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilerek bozulmuştur.

3. Bozma üzerine İstanbul 37.Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.09.2022 tarihli ve 2021/139 Esas, 2022/376 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi ile 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

4. İtiraz üzerine İstanbul 37.Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2023 tarihli ve 2022/479 Esas, 2023/72 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; sanığın otopark işlettiğine, işinin gereği olarak muhattap olduğu insanlara, çalışma arkadaşlarına ve gelen müşterilere telefonunu kullanmaları için verdiğine, bu kişilerden birisinin atılı suçu işlemiş olabileceğine, mağdurenin şikayet dilekçesinde arayan kişinin sesini tanıyacağını belirtmiş olmasına rağmen sanığın sesini tanıyamadığına, verilen hükmün hukuka aykırı olduğuna bu nedenle mahkumiyet hükmünün bozularak sanığın beraatine, aksi durumda lehe hükümlerin uygulanmasına, ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mahkeme, “…0507 168 51 44 nolu cep telefonunun abone kayıt bildiriminde sanığın nüfus cüzdanının fotokopisinin eklenmiş bulunduğu geceleyin ilerleyen saatlerde cep telefonunu başkasına kullandırdığına ilişkin savunmasının hayatın olağan akışı ile bağdaşmadığı, katılanın arasında hiç bir husumet olmadığı halde sanığa iftira etmesini gerektirir bir neden olmadığı, cep telefonu görüşme kaydı içeriklerine göre sanığın müsnet suçu işlediği suçun işlendiği zaman ve yoğunluk dikkate alınarak sanık hakkında cep telefonuyla cinsel taciz eylemi nedeniyle cezada teşdid nedeni uygulanarak…” şeklindeki kabul ve gerekçesiyle sanığın mahkumiyetine karar vermiştir.

IV. GEREKÇE
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, hükümde hukuka aykırılık bulunmadığından sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul 37.Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.02.2023 tarihli ve 2022/479 Esas, 2023/72 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

02.10.2023 tarihinde karar verildi.