YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/7336
KARAR NO : 2023/6676
KARAR TARİHİ : 24.10.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/758 E., 2023/36 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
KARAR : Direnme
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 14.02.2023 tarihli ve 2022/758 Esas 2023/36 Karar sayılı kararı ile Yargıtay 9. Ceza Dairesinin, 14.06.2022 tarihli ve 2021/22956 Esas, 2022/6053 Karar sayılı bozma kararına karşı direnme kararı verildiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 6763 sayılı Kanun’un 36 ncı maddesiyle değişik 307 nci maddesinin dördüncü fıkrası ile 6763 sayılı Kanun’un 38 inci maddesiyle 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10 uncu maddesi uyarınca yapılan incelemede;

Mahkemece sanık hakkında katılan mağdureler … ile …’ye yönelik verilen direnme kararının; 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin direnme kararını temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edildi, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.12.2020 tarihli ve 2019/502 Esas, 2020/412 Karar sayılı kararı ile sanığın katılan mağdure … ile mağdure …’ye yönelik çocuğun cinsel istismarı suçundan, 6545 sayılı Kanun ile değişil 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, üçüncü fıkrasının (c) bendi, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ayrı ayrı 20 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesinin, 28.04.2021 tarihli ve 2021/337 Esas, 2021/698 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanık müdafii ile katılan Bakanlık vekilinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.

3. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesinin, 28.04.2021 tarihli ve 2021/337 Esas, 2021/698 Karar sayılı kararının, sanık müdafii ve katılan Bakanlık vekili tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin, 14.06.2022 tarihli ve 2021/22956 Esas, 2022/6053 Karar sayılı ilamıyla “Olayın intikal şekli ve süresi, katılan … ile mağdur …’nin beyanlarının, eylemlerin işleniş şekli, zaman ve sayısı yönünden çelişkili olması, istismar iddialarını ilk defa, anne ve babası arasında yaşanan darp olayının kolluğa intikal etmesi üzerine gündeme getirmeleri, …’nin kovuşturmada anne babası arasındaki şiddet olayının adli mercilere yansıması üzerine annesi … ve kardeşi … ile konuşarak annelerinin nasıl ifade vereceklerini anlatmalarından sonra beyanda bulunduğu şeklindeki anlatımı, savunma ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararlarının yerinde olmadığı anlaşıldığından, söz konusu hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine düzeltilerek esastan reddedilmesi,” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

4. Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.02.2023 tarihli ve 2022/758 Esas, 2023/36 Karar sayılı ile 5271 sayılı Kanun’un 307 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca direnilmesi ile sanık hakkında katılan mağdure … ile mağdure …’ye yönelik çocuğun cinsel istismarı suçundan, 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, üçüncü fıkrasının (c) bendi, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ayrı ayrı 20 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

5. Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.05.2023 tarihli “onama” görüşlü Tebliğnamesi ile Dairemize tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Bozma öncesi sunulan temyiz gerekçelerini tekrar ettiğine, Yargıtay aşamasında dosyaya sunulan mağdur … ve eşinin dilekçelerinin dikkate alınmadığına, delillerin görmezden gelindiğine, direnme kararının haksız ve hukuka aykırı olduğuna, beraat kararı verilmesi gerektiğine yöneliktir.

B. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Sanık hakkında üst sınırdan ceza verilmesi ile ağırlaştırıcı sebeplerin uygulanması, Bakanlık lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemece, mağdure …’nin son aşamadaki yazı beyanlarına kadar olan süreçte mağdurelerin beyanlarının zaman, yer ve eylem sayısı bakımından kendi içinde çelişkili olmadığı, mağdurelerin aynı eyleme maruz kaldıklarına dair anlatımların da birbiri ile uyumlu olduğu, mağdurelerin ayrı ayrı maruz kaldıkları eylemlere ilişkin ise mağduru bulundukları olaylara ilişkin anlatımlarının baştan itibaren istikrarlı ve somut olayın kabulüne göre söz konusu delillerin dosya içeriğiyle uyumlu olduğu, dolayısıyla Mahkemelerinin 10.12.2020 tarihli 2019/502 Esas ve 2020/412 Karar sayılı ilamı ile sanık hakkında “Çocuğun Cinsel İstismarı” suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinin yerinde olduğu anlaşıldığından bozma kararına karşı “Direnme” kararı verildiği görülmüştür.

IV. GEREKÇE
Olayın intikal şekli ve süresi, katılan … ile mağdure …’nin beyanlarının, eylemlerin işleniş şekli, zaman ve sayısı yönünden çelişkili olması, istismar iddialarını ilk defa, anne ve sanık baba arasında yaşanan darp olayının kolluğa intikal etmesi üzerine gündeme getirmeleri, mağdure …’nin kovuşturmada anne babası arasındaki şiddet olayının adli mercilere yansıması üzerine annesi … ve kardeşi … ile konuşarak annelerinin nasıl ifade vereceklerini anlatmalarından sonra beyanda bulunduğu şeklindeki anlatımı, savunma ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, İlk Derece Mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararlarının yerinde olmadığı anlaşıldığından, Mahkemenin direnme kararı yerinde görülmemiş, açıklanan nedenle Tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle direnme kararı yerinde görülmediğinden, Yargıtay 9. Ceza Dairesinin, 14.06.2022 tarihli ve 2021/22956 Esas, 2022/6053 Karar sayılı bozma kararının, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 307 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereğince direnme kararını incelemek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE,

24.10.2023 tarihinde karar verildi.