Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2023/714 E. 2023/2642 K. 02.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/714
KARAR NO : 2023/2642
KARAR TARİHİ : 02.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Suça sürüklenen çocuk hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Cizre 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.02.2021 tarihli ve 2020/130 Esas, 2021/34 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet kararı verilmiştir.

2. Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 20.04.2021 tarihli ve 2021/507 Esas, 2021/46
Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik yapılan istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.

3. Dairemizin 29.03.2022 tarihli ve 2021/23709 Esas, 2022/2971 Karar sayılı kararı ile özetle suça sürüklenen çocuk hakkında fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişip gelişmediği yönünden rapor aldırılarak hüküm kurulması gerektiğinden bozulmasına ve dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

4. Cizre 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.09.2022 tarihli ve 2022/193 Esas, 2022/213 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuğun, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 103 üncü maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları ile 31 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 7 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Suça sürüklenen çocuğa üst hadden ceza verilmesi gerektiğine, vekalet ücretine ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlara ilişkindir.

B. Suça Sürüklenen Çocuk Müdafiinin Temyiz İstemi
Sübuta, delillerin eksik değerlendirildiğine ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlara ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mahkemece; “Olay günü olan 13/06/2020 tarihinde saat 14.30 sıralarında mağdur … *****’ın … Mevkii … Mahallesi’nde … ****** isimli arkadaşı ile oturduğu sırada Suça Sürüklenen Çocuk … ****’nun yanlarına geldiği, SSÇ’nin mağdur … *****’ın boğazını sıkarak zorla bir inşaata götürdüğü, mağdura taş atarak zorla duvardan atlattığı, sonrasında SSÇ’nin mağduru olayın gerçekleşmiş olduğu yere götürdüğü, burada …’e “Sen markete git” dediği, … markete gittikten sonra SSÇ’nin mağdurun boynunu sıktığı, “Eşofmanını çıkart, yoksa seni demir sopayla döverim” diyerek tehdit ettiği, o esnada yerde demir sopanın bulunduğu, SSÇ’nin cinsel organını çıkarttığı ve mağdura organ sokmak suretiyle nitelikli cinsel istismarda bulunduğu…” kabul edilerek cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
A. Katılan Bakanlık Vekilin Temyiz İsteminin İncelenmesinde
Dosya kapsamı ve İlk Derece Mahkemesinin gerekçesi dikkate alınarak suça sürüklenen çocuk hakkında üst hadden ceza verilmesi gerektiğine ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlara yönelik temyiz istemleri yerinde görülmemiştir.
5271 sayılı Kanun’un 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmadığı ve Devletin kanundan kaynaklanan koruma yükümlülüğünü yerine getirdiği nazara alınarak katılan Bakanlık vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiştir.

B. Suça Sürüklenen Çocuk Müdafiinin Temyiz İsteminin İncelenmesinde
Tüm dosya kapsamı ve mahkeme gerekçesi nazara alınarak yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin sübuta, delillerin eksik değerlendirildiğine ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlara yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Cizre 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.09.2022 tarihli ve 2022/193 Esas, 2022/213 Karar sayılı kararında katılan Bakanlık vekili ile suça sürüklenen çocuk müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca Cizre 2. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay … Başsavcılığına TEVDİİNE,

02.05.2023 tarihinde karar verildi.