YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/6234
KARAR NO : 2023/5009
KARAR TARİHİ : 11.09.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/115 E., 2023/34 K.
SUÇLAR : Çocuğun cinsel istismarı, tehdit
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Katılan mağdure vekilinin temyiz istemi yönünden; yaşı küçük katılan mağdureye 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 234 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca atanan zorunlu vekilinin temyiz isteğinin, katılan mağdureye karşı işlendiği iddia olunan çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen hükümle sınırlı olduğu belirlenmiştir.
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Mersin 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.04.2014 tarihli ve 2013/907 Esas, 2014/227 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında katılan mağdure …’ya yönelik çocuğun cinsel istismarı suçundan lehe olduğu kabul edilen suç tarihinde yürürlükteki haliyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, katılan …’ye yönelik tehdit suçundan 5237 sayılı Kanun’un 106 ıncı maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 51 inci maddesinini birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmekle hapis cezasının ertelenmesine karar verilmiştir.
2. Anılan karara karşı sanığın temyiz yoluna başvurması üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 14.04.2021 tarihli ve 2017/87 Esas, 2021/2990 Karar sayılı kararı ile; çocuğun cinsel istismarı suçunun işlendiğini gösterir yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraat karar verilmesi gerektiği, tehdit suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkûmiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’la yeniden düzenlenen 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesinde düzenlenen basit yargılama usulü bakımından sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerekçeleri ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
3. Mersin 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.01.2023 tarihli ve 2021/115 Esas, 2023/34 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında katılan mağdure …’ya yönelik cinsel istismar ile katılan …’ye yönelik tehdit suçunu işlediğinin sabit olmadığı gerekçesi ile 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
4. Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 30.04.2023 tarihli ve 9-2023/42690 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İsteği
Sanığın, kendini savunamayacak durumda olan katılan mağdureyi kucağına oturtarak zorla öptüğünün beyanlar ile sabit olması karşısında mahkûmiyet kararı yerine beraat kararı verilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğuna ilişkindir.
B. O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İsteği
Tanık beyanları kapsamında sanığın katılana karşı tehdit suçunu işlediğinin sabit olması sebebiyle mahkûmiyet yerine beraat kararı verilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın müzdarip olduğu alkol bağımlılığı ve maddi durumundan ötürü, adı geçenle aynı mahallede ikamet eden katılanın eşinin vefatından evvel sanığa maddi yardımda bulunması sebebiyle eşinin vefatından sonra da katılanın bu vazifeyi eşi adına yerine getirmeye devam ettiği ancak zamanla sanığın alkollü olduğu vakitlerde katılanın ikametinin önünde gelerek “benim kadınım olacaksın, ya benim kadın olacak ya da öleceksin, yıllardır sana aşığım senin yüzünden içiyorum” şeklinde söylemlerde bulunarak birliktelik teklif ettiği, 2013 yılının ilk günlerinde sanığın sokak üzerinde katılan ile karşılaşması üzerine adı geçenin kucağında bulunan kızı katılan mağdure …’yı öpüp yine katılana hitaben “benim olacaksın” şeklinde sözler sarf ederek bu kez adı geçene sarılıp öpmeye çalıştığı, kalça ve göğüs kısımlarına dokunduğu iddiasıyla görülmekte olan yargılama neticesinde mahkemesince yapılan değerlendirmede sanığın, katılan mağdureyi öptüğü ve çocuğun cinsel istismarı amacıyla yaklaştığına dair şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmaması gerekçesiyle beraatine, katılan …’ye yönelik sarf edilen söylemlerin bir bütün halinde cinsel taciz suçunu oluşturması ve tehdit etme kastı ile sarf edilmemesinden ötürü sanığın tehdit suçunu işlediğini dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delile ulaşılamadı gerekçesi ile beraatine karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
A. Sanık Hakkında Katılana Yönelik Tehdit Suçundan Kurulan Hükme Yönelik O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İsteği Yönünden
1. Sanığın, katılana karşı işlediği iddia olunan tehdit suçu yönünden 5237 sayılı Kanun’un 106 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği karar tarihinde itibaren 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlem tarihinin, sanık hakkında mahkûmiyet kararının verildiği 10.04.2014 tarihi olduğu ve bu tarihten, temyiz incelemesi tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
3. Açıklanan nedenle, Tebliğnamede onama isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
B. Sanık Hakkında Katılan Mağdureye Yönelik Çocuğun Cinsel İstismar Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İsteği Yönünden
1. Mahkemesince kararın gerekçe kısmında iddianame anlatımına uygun şekilde sanığın, katılan mağdureye yönelik eylemi çocuğun cinsel istismar suçu olarak nitelendirilip, bu yönde değerlendirme yapılmasına karşın, kararın hüküm kısmında suç adının “cinsel taciz” ve sevk maddesinin “TCK’nın 105/1” maddesi olarak gösterilmesi ve karar başlığında suç adının “çocuğun cinsel istismarı” yerine “çocuğun nitelikli cinsel istismarı” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılarak vicdani kanıya ulaşıldığı, buna ilişkin gerekçelerin hukuka uygun olduğu anlaşılmış olup, bu kapsamda hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
A. Sanık Hakkında Katılana Yönelik Tehdit Suçundan Kurulan Hükme Yönelik O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyiz İsteği Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenle Mersin 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.01.2023 tarihli ve 2021/115 Esas, 2023/34 Karar sayılı kararına yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
B. Sanık Hakkında Katılan Mağdureye Yönelik Çocuğun Cinsel İstismar Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İsteği Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenle Mersin 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.01.2023 tarihli ve 2021/115 Esas, 2023/34 Karar sayılı kararında herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz isteğinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.09.2023 tarihinde karar verildi.