Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2023/5693 E. 2023/6767 K. 25.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5693
KARAR NO : 2023/6767
KARAR TARİHİ : 25.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/388 E., 2021/616 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
KARAR : Karar verilmesine yer olmadığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Hükümlü hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Hükümlü hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan açılan kamu davası sonucu İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.01.2013 tarih ve 2012/1347 Esas, 2013/27 Karar sayılı dosyası ile 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin 2 inci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir. Bu kararın katılan mağdure vekilince temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 21.11.2017 tarihli 2013/7101 Esas, 2015/5656 Karar sayılı ilamı ile sanığın mahkumiyeti yerine oluşa uygun düşmeyen yazılı gerekçeyle beraatine karar verilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

2. İzmir 10 Asliye Ceza Mahkemesinin 22.03.2018 tarih ve 2017/1142 Esas, 2018/281 Karar sayılı dosyası ile hükümlü hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrası ile aynı Kanun’un 62 inci maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ceza ile hak yoksunluklarına karar verilmiştir. Bu kararın katılan mağdure vekili ile sanık müdafiince temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 11.02.2020 tarihli 2018/6728 Esas, 2020/1087 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmiştir.

3. Hükümlü müdafiinin talebi üzerine İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/1142 Esas, 2018/281 Karar sayılı dosyası hakkında 29.09.2020 tarihli ek karar ile yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine karar verilmiştir. Bu karara sanık müdafiinin itirazı üzerine İzmir 19. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.10.2020 tarih ve 2020/264 Değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verilmiştir.

4. Hükümlü müdafiinin talebi üzerine İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/1142 Esas, 2018/281 Karar sayılı dosyası hakkında 23.12.2020 tarihli ek karar ile yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine karar verilmiştir. Bu karara sanık müdafiinin itirazı üzerine İzmir 16. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.02.2021 tarih ve 2021/93 Değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verilmiştir.

5. Hükümlü müdafiinin 3. kez talebi üzerine İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/1142 Esas, 2018/281 Karar sayılı dosyası hakkında 16.04.2021 tarihli ek karar ile yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine karar verilmiştir. Bu karara sanık müdafiinin ile Cumhuriyet savcısının itirazı üzerine İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.05.2021 tarih ve 2021/277 Değişik iş sayılı kararı ile sanık müdafiinin itirazı değerlendirmeye alınarak itirazın reddine karar verildiği ancak karar içeriğinde değerlendirmeye konu ek karar tarihi olarak 16.04.2021 tarihli ek karar yerine sehven 19.04.2021 tarihli ek kararın reddedildiğinin yazıldığı ve o yer Cumhuriyet savcısının itirazı hakkında bir değerlendirme yapılmadığı anlaşılmıştır.

6. İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/1142 Esas, 2018/281 Karar sayılı dosyası hakkında 16.04.2021 tarihli ek kararı hakkında Cumhuriyet savcısının 26.04.2021 tarihli itirazı konusunda değerlendirme yapılmak üzere dava dosyasının gönderildiği İzmir 17. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.05.2021 tarih ve 2021/366 Değişik iş sayılı kararı ile itirazın kabulüne, yargılamanın yenilenmesine, infazın durdurulmasına dosyanın İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

7. İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.10.2021 tarih 2021/388 Esas, 2021/616 Karar sayılı kararıyla ” Sanık hakkında görevlendirilmemiz üzerine 16.04.2021 tarihli ek karar ile yargılamanın yenilenmesi koşullarının oluşmadığından talebin reddine yönelik duruşmasız karar verildiği, kararın itiraza tabi bir karar olduğu, belirtilen karara itiraz edilmesi neticesinde kararın reddi veya kabulü durumunda aynı hakimin karara yeniden değerlendirme yapmasına yönelik karar vermesi gerekip gerekmediği noktasında çekinme sebeplerinin dosyada mevcut olmaması sebebiyle çekinmeye yer olmadığına, İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/1242 esas 2018/281 karar sayılı kararı ile 16/04/2021 tarihinde yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair karara yapılan itiraz sonucu İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 2021/277 Değişik İş 10/05/2021 tarihli kararı ile sanık müdafinin itirazı üzerine itirazın reddine dair karar verilmiş olması sebebi ile bu karardan sonra Cumhuriyet savcısının itirazı üzerine verilen 26/05/2021 tarihli İzmir 17. Ağır Ceza Mahkemesinin 2021/366 Değişik İş sayılı itirazın kabulüne dair kararın yok hükmünde bir karar olduğu, karar içeriğinde de Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince yargılamanın yenilenmesi talebinin kabule şayan olduğuna dair karar değil, yargılamanın yenilenmesine karar verilmiş olması sebebi ile duruşma açılarak değerlendirilmesi gerektiği anlaşılmakla Mahkememizce sanık ve müdafinin katılımı ile yapılan değerlendirme neticesinde aynı hususla ilgili daha önce verilmiş itirazın reddi kararı bulunması sebebi ile yeniden yargılamanın yenilenmesi talebi hususunda karar verilmesine yer olmadığına,” karar verildiği anlaşılmıştır.

8. Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın Karar düzeltme- 2023/37899 sayılı ve 13.04.2023 tarihli karar verilmesine yer olmadığına dair kararın onanması görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Hükümlü Müdafiinin Temyiz İstemi
Dosyada karar veren hakimin çekinmesi sebepleri mevcutken dosyadan çekinmeden hüküm tesis etmesinin hukuka aykırı olduğuna, daha önce yargılamanın yenilenmesi talebinin reddi kararı veren bir hakimin, kabul edilen itiraz üzerine esas yargılamada görev alarak hüküm tesis etmesinin adil yargılanma hakkına ayrılık teşkil ettiğine, bu kararın evrensel hukuk ilkeleri ile bağdaşmadığına, ek karara itirazın kabulü hakkındaki kararın yok hükmünde olduğuna ilişkin karar ile karar verilmesine yer olmadığına yönelik kararların hukuka aykırı olduğuna, sanık lehine olan itirazın kabulü kararının yok hükmünde kabul edilmesinin sanık aleyhine haksız olacak şekilde sonuçlar yarattığına, dosyada daha önce dinlenilmeyen ve yeni delil niteliğinde olan tanık beyanı alınmadan karar verilmesinin hukuka aykırı olduğuna, hakimin çekinmesine yer olmadığı kararı ile karar verilmesine yer olmadığı kararlarının hukuka aykırı olmasından dolayı kararların bozulması gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE
1. Yargılanmanın yenilenmesi talebinin reddine dair ek kararın itiraz mercince kaldırılmasından sonra ek kararı veren hakimin dosyadan çekinmesini gerektirecek bir sebep bulunmadığı ve aynı konu ile aynı tarihli ek karar hakkında daha önceden İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 2021/277 Değişik İş ve 10.05.2021 tarihli kararıyla itirazın reddine karar verildiği gözetildiğinde, dosyanın sonradan gönderildiği İzmir 17. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.05.2021 tarih ve 2021/366 Değişik İş sayılı itirazın kabulüne dair kararın hukuken yok hükmünde olduğu değerlendirilerek kararda bu yönleriyle hukuka aykırılık tespit edilmemiştir.

2. İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/1242 Esas 2018/281 Karar sayılı kararı ile 16.04.2021 tarihinde yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine dair ek karara sanık müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının sürelerinde itiraz ettikleri İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 2021/277 Değişik İş ve 10.05.2021 tarihli kararıyla sadece sanık müdafinin itirazının değerlendirilerek itirazın reddine karar verildiği ancak o yer Cumhuriyet savcısının süresi içerisinde vermiş olduğu itiraz dilekçesi hakkında herhangi bir değerlendirmede bulunulmadığı gözetildiğinde dosyanın sanık müdafiinin itirazıyla ilgili daha önce değerlendirme yapan İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilip Cumhuriyet savcısının itirazıyla ilgili ek karar talep edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde “’ Karar verilmesine yer olmadığına” şeklinde karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
Tebliğnamedeki onama görüşüne aynı gerekçelerle iştirak edilmemiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.10.2021 tarih 2021/388 Esas, 2021/616 Karar sayılı kararına yönelik hükümlü müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

25.10.2023 tarihinde karar verildi.