YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/517
KARAR NO : 2023/4709
KARAR TARİHİ : 04.09.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/152 E., 2022/167 K.
SUÇ : Reşit olmayanla cinsel ilişki
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında Tavşanlı Cumhuriyet Başsavcılığının 06.03.2013 tarih ve 2012/2932 soruşturma sayılı iddianamesiyle çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.10.2014 tarihli ve 2013/38 Esas, 2014/90 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 8 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.10.2014 tarihli ve 2013/38 Esas, 2014/90 Karar sayılı kararının sanık müdafii, katılan Bakanlık ve mağdure vekilleri tarafından temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 25.05.2022 tarihli ve 2021/2345 Esas, 2022/4884 Karar sayılı kararında özetle; hata hükümlerinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığı tartışıldıktan sonra sonucuna göre suç vasfının tayin edilmesi gerektiğinden bahisle bozma kararı verilmiştir.
4. Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.10.2022 tarihli ve 2022/152 Esas, 2022/167 Karar sayılı kararı ile bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde hata hükümlerinin uygulama koşullarının oluştuğu kanaatine varılmış, sanığın reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 104 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
5. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 14.01.2023 tarihli ve 9-2022/162180 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık Müdafii ve Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstekleri
Sebep bildirmeksizin kararın bozulmasına ilişkindir.
B. Sanığın Temyiz İsteği
Cinsel birlikteliğin katılan mağdurenin rızası dahilinde gerçekleşmesi nedeniyle beraatine, aksi halde suç tarihinde sabıkasız olması nedeniyle cezasının ertelenmesine karar verilmesi istemine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Olay tarihinde on beş yaşından küçük katılan mağdure ile arkadaşı tanık …’in sanığın ikametine gittikleri, birlikte alkol aldıktan sonra sanığın katılan mağdureye yönelik nitelikli cinsel istismarda bulunduğu iddiasıyla cezalandırılması için kamu davası açıldığı, sanığın katılan mağdure ile rıza dahilinde cinsel ilişki yaşandıklarını kabul ettiği ancak aşamalarda katılan mağdurenin yaşının büyük olduğunu bildiği yönünde savunmada bulunduğu, katılan mağdurenin hamileliğinin tespiti ile intikalin gerçekleştiği, mahkemece yapılan yargılama neticesinde olay tarihinde on beş yaşından küçük olan katılan mağdureden tahliye edilen ceninin babasının sanık olarak tespit edildiği gerekçesiyle sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan cezalandırılmasına ilişkin kurulan hükmün temyizi üzerine Yargıtay ilgili Dairesi tarafından hata hükümlerinin uygulama koşullarının oluşup oluşmadığının tartışılması gerektiğinden bahisle bozma kararı verildiği, bu karara uyularak yapılan yargılama neticesinde sanığın hata savunması ile sosyal ve kültürel durumu, sanık … katılan mağdurenin yaşlarının birbirine yakın olduğu, katılan mağdurenin on altı yaş sonu on yedi yaş ile uyumlu olduğu yönündeki 27.11.2012 tarihli rapor dikkate alınarak sanığın katılan mağdurenin yaşında hataya düştüğü kanaatine varıldığı ve reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1. 5237 sayılı Kanun’un 104 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği sanık yönünden 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin bozma öncesi yapılan yargılamada sanık hakkında kurulan 15.10.2014 tarihli mahkumiyet kararı olduğu, mahkemece kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde bozulmasının ardından mahkemece yapılan yargılama neticesinde atılı suçtan mahkumiyetine dair kararın verildiği 26.10.2022 tarihinden önce bu sürenin geçtiği gözetilerek zamanaşımı nedeniyle kamu davasının düşmesine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.
3. Yukarıdaki bentte açıklanan nedenle Tebliğname’deki onama isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.10.2022 tarihli ve 2022/152 Esas, 2022/167 Karar sayılı kararına yönelik sanık … müdafii ile katılan mağdure vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.09.2023 tarihinde karar verildi.