YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5079
KARAR NO : 2023/4280
KARAR TARİHİ : 14.06.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi kararı
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, sanığın 06.12.2022 tarihli süre tutum talebini içeren dilekçesinden sonra kararın tebliğ edilmesine rağmen herhangi bir temyiz talebini içeren dilekçesinin bulunmadığı, incelemenin sanık müdafiinin temyizine ilişkin yapılması gerektiği anlaşılmakla,
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adana 12. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.05.2022 tarihli ve 2021/377 Esas, 2022/208 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında zincirleme şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Kanunun 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 22 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan aynı Kanun’un 109 uncu maddesinin ikinci, üçüncü fıkrasının (f) bendi, beşinci fıkraları uyarınca 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, aynı Kanun’un 58 inci maddesinin altıncı, yedinci ve sekizinci fıkraları uyarınca hükmedilen hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
2. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 23.11.2022 tarihli ve 2022/2243 Esas, 2022/1660 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ve aynı Kanun’un 303 üncü maddesi uyarınca hüküm fıkrasının a bendinde yer alan ikinci paragrafın hüküm fıkrasından çıkartılarak düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Tanık dinletme taleplerinin hükme esas alınmayacağı gerekçesiyle reddedildiğine, taraflara doğrudan soru sorma haklarını kullanmak maksadıyla yeniden dinlenme ve hts inceleme taleplerinin reddedildiğine, adil yargılanma ilkesine aykırı davranıldığına, mağdur hakkında alınan rapor ile ilgili bilirkişi incelemesi taleplerinin reddedildiğine, eksik incelemeye, mağdur beyanlarının çelişkili olduğuna, alınan raporların beyanını desteklemediğine, tanık beyanları ile de çelişki barındırdığına, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve cinsel istismar suçunun unsurlarının oluşmadığına, anılan eylemlerin suç olsa dahi en fazla reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturacağına, mağdurun rıza ile sanığın ikametine gittiğine ve istismara uğradığına ilişkin kesin delil bulunmadığına, beraat, tahliye ve duruşmalı inceleme yapılarak kararın bozulmasına ve diğer temyiz sebeplerine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Mağdur …’ın 27.11.2021 tarihinde okul çıkışı alkol kullanmasının ardından ikametine gitmek için tanık …’y’e ait ancak sanık …’ın ücretli şoförlüğünü yaptığı minibüse bindiği, aracın son durağa gelmesinin ardından tarafların araç içerisinden indikleri ve …’nin babasının yanına giderek farklı bir aracı alarak mağdur ve sanığın yanına tekrar geldiği, sonrasında …’ın ikametine bıraktıkları burada …’ın mağdur … ve tanık …’yi ikametine davet etmesi üzerine tarafların …’a ait ikamete giderek alkol almaya başladıkları, tanık …’nin babasının yanına gidip geleceğinden bahisle mağdur ve sanığın yanından ayrıldığı, tanık …’nin ikametten ayrılması üzerine sanık …’ın ikametin kapısını kilitlediği ve mutfakta mağdur ile bir müddet daha oturmaya devam ettiği sonrasında sanık …’ın mağdur …’ın üzerine alkol döktüğü, bunun üzerine mağdurun ikametin yatak odası kısmına kıyafetini değiştireceğinden bahisle gitmesinin ardından sanığın mağduru takip ederek peşinden yatak odasına gittiği burada sanığın mağdura yaklaşmaya çalışması üzerine, mağdurun sanığı uyardığı ancak sanığın eylemine devam ederek mağduru duvara yaslayıp mağdurun boynunu ve dudaklarını emmeye başladığı, sonrasında mağduru oda içerisindeki yatağa zor kullanarak yatıran sanığın mağdurun elini yatağa bağlayarak mağdurun ve kendisinin kıyafetlerini çıkarttığı ardından sanığın penisini mağdurun vajinasından içeriye mağdurun rızası hilafına sokarak cinsel ilişki yaşadıktan sonra sanığın bulundukları odadan ayrılmasıyla mağdurun içerisinde gsm hattı olmaması nedeni ile güvenlik birimlerinden yardım isteyemediği telefonunu eline alarak tanık …’la instagram adlı sosyal medya uygulamasından ” Kardeş kurtar beni , bizim evin arka tarafında apartmanlar var onlardan birindeyim , … ” şeklinde mesajlar attığı, bir süre sonra yatak odasına geri gelen …’ın mağdur …’ın cep telefonu ile birilerine mesaj attığını fark etmesi üzerine mağdurun cep telefonunu alarak camdan aşağı attığı, bu esnada mağdur …’ın çığlık atarak yardım istemeye başlaması üzerine sanığın mağdurun ağzını tutarak ellerini tekrar bağladığı ve mağdur ile vajinal yoldan iki defa daha rızası olmaksızın cinsel ilişkiye girdiği, yaşadığı cinsel birlikteliklerin ardından sanığın mağdurun ellerine çözdüğü ve bir süre sonra da uyumaya başladığı, bu sırada mağdurun kapı anahtarını bularak ikametten ayrıldığı, sanığın mağdura karşı üzerine atılı çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve cinsel amaçlı cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarını işlediği kabul edilmekle mahkumiyet hükümleri kurulmuştur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmış, zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısım karardan çıkarılarak düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiş, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin, 23.11.2022 tarihli ve 2022/2243 Esas, 2022/1660 Karar sayılı kararında sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Adana 12. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.06.2023 tarihinde karar verildi.
Hükme iştirak eden üye …’un karar yazımından önce 28.07.2023 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK’nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.