Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2023/48 E. 2023/2208 K. 11.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/48
KARAR NO : 2023/2208
KARAR TARİHİ : 11.04.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 11.08.2021 tarihli ve 2021/291 Esas, 2021/295 Karar sayılı kararı ile sanığın nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs suçundan hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2.Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin, 20.10.2021 tarihli ve 2021/1782 Esas, 2021/1657 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafii ile katılan Bakanlık vekilinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.

3. Dairemizin 31.05.2022 tarihli ve 2022/1126 Esas, 2022/5102 Karar sayılı kararı ile özetle sanığın eyleminin cinsel saldırı suçunu oluşturduğundan bozulmasına ve dava dosyasının ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

4. Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.11.2022 tarihli ve 2022/270 Esas, 2022/277 Karar sayılı kararı ile sanığın cinsel saldırı suçundan hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Sanık hakkında teşdit uygulanması gerektiğine ve vekalet ücretine ilişkindir.
Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine (sübuta) , taktiri indirim nedenlerinin uygulanması gerektiğine ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlara ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Katılan mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, olay günü katılan mağdurenin akrabası olan sanığın katılan mağdurenin evine geldiği, aç olduğunu söylediği, katılan mağdurenin kahvaltı hazırladığı sırada katılan mağdurenin kolundan tutup kendine doğru çektiği, bazaya yatırarak üzerine abandığı, yatak odasına götürmeye çalışığı sırada katılan mağdurenin bıçak alarak kendini sanıktan kurtardığı olayda sanığın eyleminin katılan mağdurenin bağırıp direnmesi üzerine sona erdiği tüm dosya kapsamı ile sabit olduğundan sanığın cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
A.Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İsteminin İncelenmesinde
1.Dosya kapsamı ve ilk derece mahkemesinin gerekçesi dikkate alınarak sanık hakkında teşdiden ceza verilmesini gerektiğine yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
2.5271 sayılı Kanun’un 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmadığı ve Devletin kanundan kaynaklanan koruma yükümlülüğünü yerine getirdiği nazara alınarak katılan Bakanlık vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
B. Sanık Müdafiinin Temyiz İsteminin İncelenmesinde
Tüm dosya kapsamı ve mahkeme gerekçesi nazara alınarak yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından sanık müdafiinin sübuta, taktiri indirim nedenlerinin uygulanması gerektiğine ve dilekçesinde belirttiği diğer hususlara yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.11.2022 tarihli ve 2022/270 Esas, 2022/277 sayılı kararında katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca Antalya 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.04.2023 tarihinde karar verildi.