YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/451
KARAR NO : 2023/2113
KARAR TARİHİ : 10.04.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
Katılan mağdure vekilinin temyiz dilekçesini 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 291 inci maddesinde belirtilen on beş günlük süreden sonra sunduğu belirlenmiştir.
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunda İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümle ilgili Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı dikkate alındığında 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (g) bendi uyarınca temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılıKanun’un (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği sanık müdafii ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası gereği takdiren reddine karar verilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 03.06.2022 tarih ve 2021/16 Esas, 2022/170 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesi uyarınca 13 yıl 4 ay hapis ve 53 üncü madde gereğince hak yoksunluklarına ile tutukluluğun devamına, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, suçun yasal unsurlarının bulunmaması nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesinin,15.09.2022 tarih ve 2022/691 Esas, 2022/1074 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanık müdafileri, katılan mağdure vekili ve katılan Bakanlık vekilinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
3. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 06.01.2023 tarihli, 9-2022/141745 sayılı, katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin reddi ve kararın onanması görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A.Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Eylemin rıza ile gerçekleşmesi nedeniyle herhangi bir suç oluşturmayacağı, mağdure beyanlarının çelişkili olduğundan itibar edilemeyeceği, tanık Nidanur’un beyanlarının da aşamalarda çelişkili olduğu, sanığın mağdureyi on sekiz yaşından büyük olarak bildiği için hata hükümlerinden yararlanması gerektiği, mağdure iddialarının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, iddialar ile ilgili şüphelerin giderilemediğinden sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği, mağdurenin beyanında daha önce kimse ile birlikte olmadığını söylemesine rağmen alınan raporda eski yırtık olduğunun bildirildiği, beyanları arasında çelişki bulunduğuna ilişkindir.
B. Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Sanığın üzerine atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun sübut bulduğu, mevcut delil durumuna göre bu suçtan mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği, cinsel istismar suçundan ise üst hadden ve takdiri indirim uygulanmaksızın hüküm kurulması ile lehlerine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkindir.
C. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi
Mağdurenin kadın bireylerden hoşlandığı, cinsiyet değiştirme prosedürünün başlatıldığı, dolayısıyla ile sanık ile rıza ile ilişki kurmasının mümkün olmadığı, Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulu raporuna göre mağdurenin aldığı alkol oranı nedeni ile dengesinin ve koordinasyonunun bozulduğu, alkolün etkisinde olup rızasının mümkün olmadığı, sanığın savunmasında rızaya dayandığını ve öncesinde öpüştüklerini söylediğini ancak tanık Nida’nın mağdurenin alkolün etkisinde olduğu anda sanığın mağdureyi öptüğünü ve sanığı uyardığını söylediği, sanığın cezalandırılması ve vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Mağdurenin samimi bulunan ifadesi, suç tarihindeki yaşı, 29.04.2020 tarihli adli tıp raporu, mağdurenin alkollü olduğuna ve alkol nedeniyle olayda bedenen kendisini savunma yetisini önemli ölçüde azaltabileceğine dair 26.04.2021 ve 18.02.2022 tarihli rapor içerikleri ile tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, sanığın aldığı alkol nedeniyle bedenen kendisini savunma yetisini önemli ölçüde azalmış olan mağdurenin vajinasına organ sokmak suretiyle cinsel istismar suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesiyle 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi (iradeyi etkileyen neden) delaletiyle aynı maddenin ikinci fıkrası uyarınca cezalandırılmasına karar verildiği, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu açısından ise; sanığın cinsel ilişki süresince umumi tuvalette mağdure ile bulunmasında üzerine atılı hürriyeti tahdit suçunun unsuru bulunmadığından 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraatine hükmedildiği anlaşılmıştır.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
A. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Katılan mağdure vekiline usulüne uygun şekilde 28.09.2022 tarihinde tebliğ edilen hükme karşı 5271 sayılı Kanun’un 291 inci maddesinin birinci fıkrasında belirlenen 15 günlük kanuni süre geçtikten sonra 24.10.2022 tarihinde temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (g) bendinde yer verilen; “On yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun, aynı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, katılan Bakanlık vekilince anılan hükme ilişkin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiş, anılan nedenle bu hükme dair onama talep eden Tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.
C. Çocuğun Nitelikli Cinsel İstismarı Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Sanık hakkında kurulan hükümde, delillerin ve olguların açıklandığı ve ilişkilendirildiği, buna ilişkin gerekçelerin hukuka uygun olduğu anlaşılmış, bu kapsamda Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
A. Katılan Mağdure Vekilinin Temyizi ile Sanık Hakkında Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma Suçundan Kurulan Hükme Yönelik Katılan Bakanlık Vekilinin Temyizi Yönünden
Gerekçenin (A) ve (B) bölümlerinde açıklanan nedenlerle; katılan mağdure vekili ile anılan hükme yönelik katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Çocuğun Nitelikli Cinsel İstismarı Suçundan Verilen Hüküm Yönünden
Gerekçenin (C) bölümünde açıklanan nedenle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesinin, 15.09.2022 tarih ve 2022/691 Esas, 2022/1074 Karar sayılı kararında sanık müdafii ve katılan Bakanlık vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ile 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Ankara 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
10.04.2023 tarihinde karar verildi.