YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3444
KARAR NO : 2023/4730
KARAR TARİHİ : 04.09.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/2262 E., 2023/114 K.
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık müdafilerinin duruşmalı inceleme taleplerinin, İlk Derece Mahkemesinde silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda savunmaya yeterli imkânın sağlanması ve bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması, temyiz denetiminde sınırsız şekilde yazılı savunmayı kullanılabilme olanağının bulunması karşısında savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olmadığından, 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanun’un 94 üncü maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 299 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca takdiren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 10.10.2022 tarihli ve 2022/33 Esas, 2022/611 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası ile 43 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 16 yıl 8 ay hapis cezası cezalandırılmasına karar verilmiştir
2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 02.01.2023 tarihli ve 2022/2262 Esas, 2022/114 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık ve müdafii ile katılan Bakanlık vekilinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Şikayetçinin soyut iddiası dışında delil bulunmadığına, mağdurenin beyanlarının çelişkili olduğuna, adli raporların mağdurenin beyanlarını desteklemediğine, sanık ile mağdure arasında husumet bulunduğuna, mağdurenin on beş yaşından büyük olduğuna, aralarında cinsel birliktelik olmadığına ilişkindir.
B. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Temel cezanın ve zincirleme suç hükümlerinin artırım oranının üst sınırdan verilmesi gerektiğine, Bakanlık lehine vekalet ücretine hükmedilmemesinin hatalı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Mahkemece “…Tüm bu izahat ışığında somut olay değerlendirildiğinde; sanık ile mağdurun nişanlandıkları, nişanlı kaldıkları süre içinde sanığın mağdurun ailesi ile birlikte zaman zaman kaldığı, bu süreç içerisinde sanığın mağdurun vajinasından organ sokmak suretiyle mağdura cinsel istismarda bulunduğu, bu hususun sanık savunmasında da doğrulandığı, her ne kadar mağdur hakkında düzenlenen adli raporda mağdurun anatomik olarak bakire olduğunun, hymende herhangi bir yırtık tespit edilmediğinin belirtildiği görülmüş ise de adli raporda da belirtildiği üzere mağdurun hymen yapısı gibi hymen yapılarında herhangi bir yırtık oluşmadan da vajinal yoldan organ veya sair cisim sokma eyleminin gerçekleşmesinin tıbben mümkün olduğunun tespit edildiği, olay tarihi itibariyle mağdurun yaşının 14 olduğu, sanığın savunmalarında belirttiği şekilde bir rıza durumunun varlığı kabul edilse dahi mağdur 15 yaşını tamamlamadığından eylemin suç olarak kabul edileceği, nitekim zaten mağdurun aşamalarda değişmeyen beyanlarında toplam yedi cinsel ilişkide sadece en son cinsel ilişkide kendi rızasının olduğunu, diğerlerinde rızasının olmadığını beyan ettiği, tüm ilişkiler esnasında mağdurun on beş yaşından küçük olduğu, mağdurun kemik yaşı ile takvim yaşının uyumlu olduğu, sanığın duruşmada alınan savunmasında mağdur ile iki kez cinsel birliktelik yaşadığını ikrar ettiğine dair beyanları birlikte değerlendirildiğinde sanığın farklı zamanlarda, toplam yedi kez, on beş yaşından küçük olan mağdurla rızası dışında ilişkiye girdiği eylemi sabit görüldüğünden zincirleme olarak çocuğun cinsel istismarı suçundan cezalandırılması hususunda heyet olarak oybirliği ile kesin ve tam bir vicdani kanaat hasıl olmuştur. ” şeklindeki gerekçeyle karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1. Mahkemece 5237 sayılı Kanun’un Cezanın belirlenmesi başlıklı 61 inci maddesinin birinci fıkrasında belirtilen kriterler ile aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin birinci fıkrasında ifade edilen cezada orantılılık ilkesi göz önünde bulundurulmak suretiyle sanık hakkında kurulan hükümde, temel cezanın alt sınırdan belirlenmesinde ve 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinde belirtilen arttırım oranının alt sınırdan belirlenmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. 5271 sayılı Kanun’un 237 ve devamı maddelerindeki katılma hakkına ilişkin suçtan zarar görme şartının katılan Bakanlık için söz konusu olmadığı ve Devletin kanundan kaynaklanan koruma yükümlülüğünü yerine getirdiği nazara alınarak katılan Bakanlık vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
3. Sanık hakkında kurulan hükümde, delillerin ve olguların açıklandığı ve ilişkilendirildiği, buna ilişkin gerekçelerin hukuka uygun olduğu anlaşılmış, bu kapsamda Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 02.01.2023 tarihli ve 2022/2262 Esas, 2023/114 Karar sayılı kararında sanık müdafileri ile katılan Bakanlık vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.09.2023 tarihinde karar verildi.