Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2023/306 E. 2023/5256 K. 18.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/306
KARAR NO : 2023/5256
KARAR TARİHİ : 18.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/710 E., 2022/703 K.
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara 27. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.06.2015 tarihli ve 2014/931 Esas, 2015/792 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Ankara 27. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.06.2015 tarihli ve 2014/931 Esas, 2015/792 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 06.06.2022 tarihli ve 2021/9164 Esas, 2022/5387 Karar sayılı kararı ile basit yargılama usulü yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Ankara 27. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.10.2022 tarihli ve 2022/710 Esas, 2022/703 Karar sayılı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

4. Dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 31.12.2022 tarihli ve 9-2022/141374 sayılı onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteminde özetle: Kararı temyiz ettiğini beyan etmiştir.

III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesince ”Suç tarihinde sanığın 0536 054 34 05 nolu telefondan katılanın kullandığı 0535 609 97 70 nolu telefona mesaj tespit tutanağında ve iddianamede belirtildiği şekilde ‘Yaa bana ne olur medeni halini söyle, eğer bekarsan evlenmek isterim, senle tanışalım, görüşelim annemgil alt katta ben üst katta oturuyorum, yalnız yaşıyorum, evim dayalı döşeli ne olur yaa, bak kendimi acındırmıyorum, sana ama ben yakında memurluk sınavına da gircem, beni yakma dulsanda alırım seni gönlün olursa bana vicdansız olma lütfen’ şeklindeki mesaj göndererek cinsel taciz suçunu işlediği, suçun işleniş özelliği ve suçlunun kişiliği benzer suçtan birden çok kesinleşmiş hükümlülük kaydının bulunması ve ayrıca mağdureye karşı daha önceden benzer eylemde bulunması hususları göz önüne alındığına kast yoğunluğu dikkate alınarak asgari hatten ayrılarak cezalandırılmasına, sanığın sabıka kaydındaki benzer suçtan hükümlülük kayıtları dikkate alınarak şartları oluşmadığından hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına sanığın 3 aydan fazla hapsi gerektirir mahkumiyeti bulunduğundan TCK 51 maddesinin uygulanmasına yer olmadığına, dosyanın gelmiş olduğu aşama dikkate alınarak tercihen ve takdiren sanık hakkında 7188 sayılı Kanun ile gelen Basit Yargılama Usulunün uygulanmasına yer olmadığına dair” şeklindeki gerekçe ile hüküm kurulmuştur.

IV. GEREKÇE
Sanığın 15.05.2012 tarihinde katılana cinsel içerikli mesajlar attığı, katılanın 24.01.2013 tarihinde şikayet hakkını kullandığı, altı aylık şikayet süresinin geçmiş olması nedeniyle düşme kararı verilmemesi ve Mahkemece 15.05.2013 günü suç tarihi olarak kabul edilmesi hukuka aykırı bulunmuş, Tebliğnamede onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara 27. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.10.2022 tarihli ve 2022/710 Esas, 2022/703 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

18.09.2023 tarihinde karar verildi.