Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2023/2558 E. 2023/3464 K. 24.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2558
KARAR NO : 2023/3464
KARAR TARİHİ : 24.05.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/1610 E., 2022/1551 K.
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî ret, kısmî onama

Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKU SÜREÇ
1. Kdz Ereğli Ağır Ceza Mahkemesinin 05.11.2020 tarihli ve 2020/107 Esas ve 2020/152 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında zincirleme şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 43 üncü ve 53 üncü maddesi uyarınca 22 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 09.06.2021 tarihli ve 2021/681 Esas, 2021/1163 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası, ikinci cümlesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 18 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

3. Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 09.06.2021 tarihli ve 2021/681 Esas, 2021/1163 Karar sayılı kararının, bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet savcısı, katılan mağdur … vekili, sanık müdafii ve katılan Bakanlık vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 15.06.2022 tarih ve 2021/27900 Esas, 2022/6091 Karar sayılı kararı ile “Mağdurun aşamalardaki istikrarlı ifadeleri, sanık savunması ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, bir suç işleme kararının icrası kapsamına değişik tarihlerde mağdura cinsel istismarda bulunan sanık hakkında atılı suçtan belirlenen temel cezanın zincirleme suça ilişkin TCK’nın 43/1. maddesi ile artırılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması neticesinde eksik ceza tayini” nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir.

4. Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 14.09.2022 tarihli ve 2022/1610 Esas, 2022/1551 Karar sayılı kararı ile sanığın zincirleme şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrasının ikinci cümlesi, 43 üncü ve 53 üncü maddeleri uyarınca 22 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık Müdafiinin Temyizi
Sanığın cezalandırılmasına yeterli kesin ve şüpheden uzak delil bulunmadığına ilişkindir.

B. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyizi
Vekalet ücretine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyiz kapsamına göre,
Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Mağdurun aşamalardaki istikrarlı ifadeleri, sanık savunması ve tüm dosya içeriği nazara alındığında; dosya kapsamında bulunan Zonguldak Valiliği İl Emniyet Müdürlüğü Siber Suçlarla Mücadele Şube Müdürlüğünün raporu ile sabit olduğu üzere, sanığın, katılan mağdur …’in anüsüne parmağını soktuğu, bu hususun sanığın Cumhuriyet savcısı huzurunda ve zorunlu müdafii eşliğinde alınan 13.03.2020 tarihli savunmada “…..’i ters çevirdim, poposuna orta parmağımı bir defa sokup çıkardım” demek suretiyle de ikrar olunduğu, videonun telefona kayıt tarihinin 31.10.2019 tarihi olduğu ve 28.12.2008 doğumlu olan katılan mağdurun eylemin gerçekleştirildiği tarihte on iki yaşını tamamlamamışc olduğu, sanık her ne kadar katılan mağdura sadece bir kez cinsel istismarda bulunduğunu

belirtmiş ise de; katılan mağdurun, kendisinin 4. Sınıfa giderken de bakkalın içinde sanığın kendisinin cinsel organına ve poposuna dokunup, okşadığını, cinsel organını poposuna dokundurduğunu, hatta bir keresinde sanığın cinsel organının az da olsa poposunun içine girdiğini ve canının acıdığını, bakkalda yaşanan cinsel istismar olaylarının birden fazla kez tekrarlandığını beyan ettiği, sanık tarafından katılan mağdura 4. sınıfta iken bakkalda gerçekleştirilen cinsel istismar fiillerine ilişkin maddi delillere suçun üzerinde uzun bir zaman dilimi geçmesi nedeniyle ulaşılmasının mümkün olmadığı, fakat sanığa iftira atmasını gerektirecek bir nedeni ya da husumeti bulunmayan katılan mağdurun başından geçen cinsel istismar fiillerini olay, mekan ve zaman itibariyle ayrıntılı olarak tasvir edebildiği, bu nedenle beyanlarına bir bütün olarak itibar edilmesi gerektiği değerlendirilerek sanığın, katılanın 4. sınıfa gittiği tarihte (2019 yılı ) bakkalda ve 31.10.2019 tarihinde sanığa ait evde olmak üzere katılan mağdurun on iki yaşını tamamlamadığı tarihlerde bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılan mağdura nitelikli cinsel istismarda bulunduğu kabul edilerek sanık hakkında atılı suçtan belirlenen temel cezanın zincirleme suça ilişkin 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesinin birinci fıkrası ile arttırılmasına karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanık hakkında kurulan hükümde, delillerin ve olguların açıklandığı ve ilişkilendirildiği, buna ilişkin gerekçelerin hukuka uygun olduğu anlaşılmış bu kapsamda Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen yargılama neticesinde kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde vekalet ücreti talebi olduğu anlaşıldığından temyiz isteminin reddine dair Tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 14.09.2022 tarihli ve 2022/1610 Esas, 2022/1551 Karar sayılı kararında sanık müdafii ve katılan Bakanlık vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca KDZ Ereğli Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

24.05.2023 tarihinde karar verildi.