YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2549
KARAR NO : 2023/3817
KARAR TARİHİ : 06.06.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/157 E., 2022/567 K.
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği görüşüldü:

I. HUKUKİ SÜREÇ
1. Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 04.07.2019 tarihli ve 2018/1191 Esas ve 2019/771 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 102 nci maddesinin ikinci fıkrası ve üçüncü fıkrasının (a) bendi, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin ikinci fıkrası ile 53 üncü maddesi uyarınca 20 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 13.10.2020 tarihli ve 2019/3421 Esas, 2020/1563 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanık müdafii ile katılan Bakanlık vekilinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

3. Yargıtay 9. Ceza Dairesinin, 21.02.2022 tarihli ve 2021/19454 Esas, 2022/1413 Karar Sayılı İlâmıyla;
”İlk derece mahkemesinde gerçekleştirilen yargılama sırasında katılanla ilgili Samsun Adli Tıp Şube Müdürlüğünden alınan 01.07.2019 tarihli tek hekim raporunda MS hastası olan katılanın beden bakımından kendisini savunabilecek durumda olmadığı belirtilmiş ise de mevcut raporun içeriği itibarıyla yetersiz olması karşısında, mağdurenin dava dosyasıyla birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kuruluna veya bu kurul ölçütlerine göre oluşturulacak Üniversite hastanesi sağlık kuruluna sevk edilerek suç tarihlerinde beden veya ruh bakımından kendisini savunabilecek durumda olup olmadığı hususunda ayrıntılı rapor alındıktan sonra toplanacak delillere göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi karşısında, anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

4. Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.11.2022 tarihli ve 2022/157 Esas ve 2022/567 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 102 nci maddesinin ikinci fıkrası ve üçüncü fıkrasının (a) bendi, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin ikinci fıkrası ile 53 üncü maddesi uyarınca 20 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ NEDENLERİ
A. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Davanın şikayet yokluğundan düşmesine, bu durumun suçta ve cezada kanunilik ilkesine aykırılık oluşturduğuna, içtihat yoluyla suç olmayan bir eylemin suç haline getirildiğine, evli olanlarla evli olmayanların eylemlerinin aynı şekilde cezalandırılmasının Anayasaya aykırı olduğuna, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair şüpheden uzak, kesin bir delilin bulunmadığı, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

B. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Sanık hakkında takdiri indirim hükümlerinin uygulanmasının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanık ile şikayetçinin resmi nikahlı evli oldukları, şikayetçinin yaklaşık olarak 2006 yılından beri MS hastası olduğu ve hastalığı sebebiyle uzun süredir belden altı felçli kaldığı, sanığın farklı tarihlerde bakımını üstlendiği şikayetçinin rızası hilafına birden çok kez ters yönden ilişkiye girmek suretiyle üzerine atılı nitelikli cinsel saldırı suçunu işlediğini mahkemece kabul edilmiştir. 19 Mayıs Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi’nin 22.06.2022 tarihli raporunda, şikayetçinin MS hastalığı olduğu, 2018 yılı öncesinde koltuk değneğiyle hareket edebildiği, denge güçlüğü olduğu belirlenen katılanın suç tarihinde maruz kaldığı iddia edilen nitelikli cinsel saldırı eylemine ilişkin; beden bakımından kendi savunamayacağı, ruh bakımından kendisini savunabileceği, bu nedenle ilgili yasal düzenlemedeki haliyle beden veya ruh bakımından kendini savunamayacağının belirtildiği, şikayetçinin beden bakımından kendisini savunabilecek durumda olmadığının rapor edilmesi karşısında cezasında 5237 sayılı Kanun’un 102 nci maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi uyarınca arttırım yapılmıştır.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve ikrar içeren savunmanın toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık müdafii ile katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.11.2022 tarihli ve 2022/157 Esas ve 2022/567 Karar sayılı kararında sanık müdafii ile katılan Bakanlık vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca, Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesine, gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.06.2023 tarihinde karar verildi.