Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2023/2540 E. 2023/2537 K. 27.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2540
KARAR NO : 2023/2537
KARAR TARİHİ : 27.04.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan ve düzeltilerek esastan reddi kararı

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kocaeli 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 20.09.2022 gün ve 2018/639 Esas, 2022/331 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103’üncü maddesinin ikinci fıkrası ile dördüncü fıkrası ve 35 inci maddesinin ikinci fıkrası ile 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 20 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının (f) bendi ile beşinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 09.01.2023 tarihli ve 2022/2336 Esas, 2023/55 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan mağdur vekili, katılan Bakanlık ile sanık ve müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi uyarınca düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Mahkemenin temyize konu hükmünün eksik inceleme ve araştırma sonucunda kurulduğuna, temyize konu suçun cezasının üst sınırdan verilmesi ve lehe vekalet ücreti hükmedilmesi gerektiğine yönelik olduğu görülmüştür.

B. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Mağdurun çelişkili ve tutarsız iddialarda bulunduğuna, mağdurun iddialarına göre DNA incelemesinde mağdurun vücudunda sanığın tükrük izinin tespit edilemesinin hayatın olağan akışına aykırı olduğuna, dosyanın tanıklar ve deliller üzerinden değil de salt mağdur beyanı ile yürütüldüğüne, bu haliyle tanık beyanları ile ortaya konulabilmiş bir durumun söz konusu olmadığına, dosya kapsamındaki dijital delillerin usulüne uygun toplanmadığına, bu haliyle usul ve yasaya aykırı kararın bozulması gerektiğine yönelik olduğu görülmüştür.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü

Olay günü olan 18.07.2018 tarihinde saat 14:00 sıralarında mağdur …’in … Mahallesi … Mevkii’nde ailesine ait hayvanları otlattığı, mağdurun otlatma yaptığı yerde komşuları olan … …’in yanında kaçak şekilde çobanlık yapan Afgan uyruklu sanık … ile karşılaştığı, sanığın mağdur çocuğa “aşağı tarafta daha güzel otların olduğu bir yer var oraya gidelim” dediği, mağdur çocuğun kabul ettiği, birlikte hayvan otlatmak için Hacı Köyü’nün alt tarafında bulunan Boğaz olarak bilinen yere gittikleri, mağdurun hayvanları otlattığı bir sırada sanığın mağdurun yanına geldiği ve kendisine ait olan LG K 10 marka cep telefonunu mağdura vererek “al, sen oyun oyna” dediği, mağdurun samimi gelen bu davranıştan şüphelenmeyerek telefonda oyun oynamaya başladığı, bu sırada sanığın sürekli mağduru izlediği, mağdurun bir süre sonra durumu fark ederek sanığa “ne bakıyorsun” şeklinde çıkıştığı, sanığın mağdur çocuğa “çok güzelsin” dediği ve ardından bir anda bulunduğu yerden hızlıca gelerek mağdur çocuğun üzerine çullandığı, “seni öpeyim” dediği, mağdur çocuğun sanığın ittirerek kendinden uzaklaştırmaya çalıştığı, sanığın mağdura hitaben “kendi isteğinle vermezsen seni öldürür etini köpeklere veririm, istersen sana bir buçuk milyar maaş vereyim, istersen bu telefonu sana vereyim, istersen sana yeni telefon alayım” şekline sözler sarf ederek direnç göstermesini engellemeye çalıştığı, mağdurun bir an sanıktan kurtularak kaçmak amacıyla olay yerine binerek gelmiş olduğu kendi atına doğru yöneldiği, mağdurun tam ata bineceği sırada sanığın mağdurun ayağından tutarak hızlıca çelme ile çektiği, mağdur çocuğun yüzüstü olacak şekilde yere düştüğü, mağdur yerdeyken sanığın mağdurun sırtını açtığı, mağdurun sırtını ısırdığı, öptüğü, ardından mağdurun alt kısmında bulunan kıyafetleri zorla çıkarmaya başladığı, mağdurun alt kıyafetlerini iç çamaşırı da dahil olmak üzere dizlerine kadar indirdiği, mağdurun kafasına yumruk atarak etkisiz hale getirdiği, mağduru yüz üstü pozisyonda kalmasını sağlayacak şekilde kafasından bastırarak tuttuğu, kendi cinsel organını dışarı çıkardığı, kendi cep telefonundan mağdurun bu haliyle fotoğraflarını çektiği, ardından sanığın kendi cinsel organını mağdurun anüs bölgesine sokmaya çalıştığı, mağdurun kurtulmak için sanığı çalılıklara doğru ittiği, kaçmaya çalışırken sanığın tekrar mağduru tutup çektiği, mağduru tekrar yere yatırdığı, mağdura “kendini sıkma” dediği, cinsel organı tekrar mağdurun anüs bölgesine sokmaya çalıştığı ancak mağdurun kendini sıkması sebebiyle organını sokamadığı, ardından cinsel organını mağdurun anüs bölgesine sürttüğü, çıkan spremleri mağdurun anüs bölgesine ve çimlere akıttığı, bu eylemleri yaparken eliyle mağdurun boğazını sıkarak nefessiz kalmasına neden olduğu, kafasına yumruk attığı, ardından mağduru bırakarak “artık nereye istersen git” dediği, mağdurun hızlıca atına ulaşarak bindiği ve oradan uzaklaşarak eve geldiği şeklinde olayın kabul edildiği anlaşılmıştır.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Olayın intikal şekli ve zamanı, katılan mağdurun beyanları, sanık savunması, adli raporlar, muayene raporları, kriminal rapor ve ilk derece mahkemesinin gerekçesi nazara alınarak sanık müdafiinin ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemleri yerinde görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 09.01.2023 tarihli ve 2022/2336 Esas, 2023/55 Karar sayılı kararında katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Kocaeli 7. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

27.04.2023 tarihinde karar verildi.