YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2299
KARAR NO : 2023/2786
KARAR TARİHİ : 04.05.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/1736 E., 2022/1853 K.
SUÇLAR : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Turgutlu Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13.09.2022 gün ve 2021/156 Esas, 2022/218 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 62 nci maddesi ile 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 15 yıl hapis cezası ile ccezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası ile üçüncü fıkrasının (f) bendi ile beşinci fıkrası ve 62 nci maddesi ile 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 10 yıl hapis cezası ile ccezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin, 18.11.2022 tarihli ve 2022/1736 Esas, 2022/1853 Karar sayılı kararı ile sanığın İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Eksik inceleme ile hüküm verildiğine, soruşturma aşamasındaki baskı altında verilen ikrarın tek başına mahkumiyete yeterli olmadığına, mağdure ve elbiseleri üzerinde DNA incelemesi yapılması gerektiğine, mağdure beyanları ile raporların çeliştiğine, mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, sanığın atılı suçu işlemediğine yönelik olduğu görülmüştür.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Suç tarihi olan 23.08.2020 tarihinde sekiz yaşında olan ve yüzde elli zihinsel engeli bulunan 29.01.2012 doğum tarihli mağdure … … ile kardeşi tanık …. sokakta bisiklet ile oynadıkları sırada mağdure …’nın bisikletten düştüğü ve ağlamaya başladığı, o sırada orada geçmekte olan sanık …’ın mağdurenin yanına geldiği, mağdureye neden ağladığını sorduğu, mağdurenin sanığa bisikletten düştüğünü söylediği, sanığın mağdure ve tanık ….’ye ”Yanınızda telefon var mı” şeklinde sorduğu, mağdurenin da sanığa yanlarında telefon olmadığını söylediği, sanığın ….’ye ”Sen bu ağacın altında bekle, ben ablanı geri getireceğim” dediği, mağdureye ”Evin nerede seni alıp götüreyim” dediği, mağdurenin sanığa evinin nerede olduğunu bilmediğini söylediği, sanığın mağdureye ”Gel seni evine götüreyim” dediği ve elinden tuttuğu, mağdureyi evine götüreyim şeklinde kandırarak elinden tutarak zorla top sahası olarak bilinen mevkiinin civarındaki bir inşaatın içerisine götürdüğü, inşaatta sanığın mağdurenin pantolonunu ve külodunu indirdiği, mağdurenin cinsel organını ısırdığı, mağdurenin göğüs kısmını eliyle sıktığı, kendi pantolonunun fermuarını açtığı ve cinsel organını çıkardığı, cinsel organını mağdurenin ağzına soktuğu, cinsel organının 2-3 dakika kadar mağdurenin ağzında kaldığı, sanığın bu şekilde cinsel organı mağdurenin ağzındayken git gel yaptığı, bir süre sonra cinsel organını mağdurenin ağzından çıkardığı ve mastürbasyon yaparak yere doğru boşaldığı, bu sırada sanığın sağ el işaret ve orta parmağını birleştirerek mağdurenin poposuna soktuğu, daha sonra sanığın mağdureyla birlikte inşaattan çıktığı ve birlikte yürümeye başladıkları, birlikte Çatalçeşme mevkiine geldikleri sırada burada bulunan çeşmede elini yıkadığı ve su içtiği, mağdureyi burada bırakıp oradan ayrıldığı şeklinde olayın kabul edildiği anlaşılmıştır.
Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurenin beyanları, sanık savunmaları, tanık beyanı, kamera kaydı, hastane ve adli raporlar ile İlk Derece Mahkemesinin gerekçesi nazara alınarak sanık müdafiinin temyiz isteminin yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin, 18.11.2022 tarihli ve 2022/1736 Esas, 2022/1853 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca Turgutlı Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.05.2023 tarihinde karar verildi.
Hükme iştirak eden üye …’un karar yazımından önce 28.07.2023 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK’nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.