YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2272
KARAR NO : 2023/3342
KARAR TARİHİ : 18.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/709 E., 2022/759 K.
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara (Kapatılan) 5. Sulh Ceza Mahkemesinin, 12.02.2014 tarihli ve 2013/299 Esas, 2014/156 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan 5271 sayılı Kanun’un, 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

2. Ankara (Kapatılan) 5. Sulh Ceza Mahkemesinin, 12.02.2014 tarihli ve 2013/299 Esas, 2014/156 Karar sayılı kararının o yer Cumhuriyet savcısı ile katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 22.03.2021 tarihli ve 2019/8449 Esas, 2021/10272 Karar sayılı kararı ile “Sanığın suçlamayı kabul etmemesi, cinsel taciz içerikli mesajı gönderen telefon hattı sahibi … **********’nun hattın kendisine ait olmadığını iddia etmesi ve hakkında ek kovuşturmaya yer olmadığına karar verilmesi karşısında, ilgili telefon hattından suç tarihi öncesi yapılan görüşmeler tespit edilip, gerekirse görüşülen şahısların tanık olarak ifadesi alınarak, telefonu kullanan kişi tespit edildikten sonra sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Ankara 65. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.12.2022 tarihli ve 2021/709 Esas, 2022/759 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan 5271 sayılı Kanun’un, 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

II. GEREKÇE
1. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.

2. 5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen son işlemin bozma öncesi sanığın sorgu tarihi olan 09.12.2013 tarihinden ikinci beraat tarihine kadar 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.

III. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Ankara 65. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.12.2022 tarihli ve 2021/709 Esas, 2022/759 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

18.05.2023 tarihinde karar verildi.