Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2023/2055 E. 2023/2755 K. 04.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2055
KARAR NO : 2023/2755
KARAR TARİHİ : 04.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.06.2015 tarihli ve 2015/204 Esas, 2015/477 Karar sayılı kararı ile sanığın cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci

maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 58 inci maddesinin altıncı fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.06.2015 tarihli ve 2015/204 Esas, 2015/477 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 23.06.2022 tarihli ve 2021/6608 Esas, 2022/6548 Karar sayılı kararı ile ” …01.08.2014 günlü telefon mesaj tespit tutanağındaki mesaj içerikleri incelendiğinde, sanığın mağdureye aynı gün içerisinde cinsel içerikli mesaj gönderdiğinin anlaşılması karşısında cinsel taciz suçundan belirlenen cezanın zincirleme suça ilişkin 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesi ile artırılamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini ile sanığın eylemini elektronik haberleşme araçlarının sağladığı kolaylıktan faydalanmak suretiyle gerçekleştirmesine karşın hakkında TCK’nın 105/2. maddesinin uygulanmaması,…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.11.2022 tarihli ve 2022/667 Esas, 2022/703 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrası, 105 inci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi, 62 nci fıkrası, 58 inci maddesinin altıncı fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

4. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 11.02.2023 tarihli ve 9-2023/11218 numaralı, ret görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.

III. OLAY VE OLGULAR
Tüm dosya kapsamına göre 01.08.2014 tarihinde sanığın, katılanın cep telefonundan birden fazla olacak şekilde cinsel içerikli mesaj göndermesi şeklindeki eyleminde sanığın atılı suçtan cezalandırılmasına karar verilmiş, sanığın suçtan kurtulmaya matuf olduğu anlaşılan savunmalarına itibar edilmediği gerekçesiyle hüküm kurulduğu görülmüştür.

IV. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden önce verilen ve Yargıtay’dan geçen işbu dosya hakkında 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi uyarınca hüküm kesinleşinceye kadar 1412 sayılı Kanun’un halen yürürlükte olan ve temyiz kanun yoluna ilişkin bulunan 305 inci ve devamı maddelerinin uygulanması gerektiği, 1412 sayılı Kanun’un 313 üncü ile 320 nci maddeleri uyarınca Yargıtay’ın temyiz nedenleri ile bağlı olmadığı dikkate alınıp sanığın dilekçesinde temyiz nedenlerini bildirmediği ancak temyiz iradesini açıkladığı ve süresinde ibraz ettiği 10.11.2022 tarihli dilekçesi ile geçerli bir temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, temyiz isteminin reddini isteyen Tebliğname görüşüne iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.11.2022 tarihli ve 2022/667 Esas, 2022/703 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebebi ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz isteminin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

04.05.2023 tarihinde karar verildi.