YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1972
KARAR NO : 2023/2461
KARAR TARİHİ : 26.04.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının, 03.09.2021 tarihli ve 2021/5027 sayılı iddianamesi ile sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun(5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (c) bendi, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası; reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 104 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 43 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Ankara 12. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.09.2022 tarihli ve 2021/380 Esas, 2022/315 Karar sayılı kararı ile sanığın eylemleri bütün halinde zincirleme şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçu kabul edilerek bu suçtan 6545 sayılı kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (c) bendi, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 61 inci maddesinin yedinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 30 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesinin, 23.11.2022 tarihli ve 2022/1137 Esas, 2022/1418 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulup re’sen de istinafa tabi hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İsteği
Kamusal yargılama mercilerinin re’sen araştırma yükümlülüklerinin bulunduğuna, mağdure beyanlarının doğruluğunu teyit amaçlı inceleme yapılması gerektiğine, suçun zincirleme biçimde işlenip işlenmediğine dair aydınlatıcı bir veri temin edilemediğine, zincirleme suçun zaman aralıkları ve biçiminin gerekçeli kararda belirtilmediğine, ikrar dahi olsa yer ve zamanı belirsiz bir suç tipinden ötürü cezalandırma yoluna gidildiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesi, “…Sanık … *****’ün, aynı suç işleme kararının icrası kapsamında 12 yaşından küçük olduğu dönemde başlayıp 18/12/2020 tarihine kadar devam etmek suretiyle değişik zamanlarda katılan … öz kızı olan çocuğa karşı organ sokmak suretiyle müteselsilen cinsel istismar suçunu işlediği sabit görüldüğünden…” şeklindeki gerekçesiyle sanığın zincirleme şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine karar vermiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanı kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, 5271 sayılı Kanun’un 288 ve 294 üncü maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanun’un 289 uncu maddesinde sayılı kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafii tarafından temyiz dilekçesinde belirtilen nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir; ancak sanık hakkında temel ceza tayin edilirken uygulama maddesinin 6763 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı
Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrasının ikinci cümlesi şeklinde yazılması gerekirken “…6545 sayılı Yasa ile değişik TCK’nın 103/2.maddesi…” şeklinde yazılması, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen bir hukuka aykırılık olarak görülmüştür.
2. Katılan mağdurenin aşamalarda sanığın kendisine karşı birden fazla defa vajinal yoldan organ sokma şeklindeki eylemleri gerçekleştirdiğini belirterek eylemlerin gerçekleştiği zaman aralığına ilişkin istikrarlı beyanda bulunması, arkadaşı olan tanık …’nin mağdurenin sanık tarafından birden fazla tecavüze uğradığını kendisine anlattığını ifade etmesi, sanığın mağdurenin doğruları söylediğine yönelik 15.09.2022 tarihli duruşma ifadesi ve gerekçeli kararda nitelikli istismar eylemlerinin gerçekleştiği zaman aralığının açıkça tartışılması karşısında, sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu zincirleme şekilde işlediği kabul edilerek kurulan hükümde, bu yönüyle bir isabetsizlik görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçenin (1) numaralı bölümünde açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesinin, 23.11.2022 tarihli ve 2012/1137 Esas, 2022/1488 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi gereği hüküm fıkrasının bir numaralı bendinde yer alan “…6545 sayılı Yasa ile değişik TCK’nın 103/2.maddesi…” çıkarılarak yerine “…6763 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrasının ikinci cümlesi…” ibaresinin eklenmesi suretiyle, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Ankara 12. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
26.04.2023 tarihinde karar verildi.