YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1951
KARAR NO : 2023/1730
KARAR TARİHİ : 28.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli istismarı
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Kayseri 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.09.2017 tarihli ve 2017/230 Esas, 2017/326 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama neticesinde atılı suçtan cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 10.11.2017 tarihli ve 2017/2541 Esas, 2017/2194 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun ( 5237 sayılı Kanun ) 62 nci maddesinin uygulanmaması gerektiğine yöneliktir.

III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Suça sürüklenen çocuk … ile mağdure …’ün öz kardeş oldukları, anne ve babalarının ayrı yaşamaları nedeniyle mağdurenin suça sürüklenen çocuk ve diğer erkek kardeşleri ile birlikte babasının yanında ikamet ettiği,en sonuncusu şikayetten önceki perşembe günü olmak üzere suça sürüklenen çocuğun kardeşi mağdureye karşı cinsel organını anüsüne sokmak suretiyle farklı tarihlerde birden fazla kez istismarda bulunduğu tüm dosya kapsamı ile sabit olduğundan suça sürüklenen çocuğun cezalandırılmasına karar verildiği, suça sürüklenen çocuğun cezasından sosyal ilişkileri, yargılama sürecindeki davranışları ve cezanın geleceği üzerindeki olası etkileri de dikkate alınarak 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi gereğince indirim yapıldığı anlaşılmıştır.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Dosya kapsamı, suça sürüklenen çocuğun duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz kişilik özelliğinin bulunmaması, adli sicil kaydı ve İlk Derece Mahkemesinin gerekçesi dikkate alınarak katılan Bakanlık vekilinin sanık hakkında taktiri indirim nedenlerinin uygulanmaması gerektiğine yönelik temyiz istemleri yerinde görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 10.11.2017 tarihli ve 2017/2541 Esas, 2017/2194 Karar sayılı kararında katılan Bakanlık vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Kayseri 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

28.03.2023 tarihinde karar verildi.