YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1866
KARAR NO : 2023/2818
KARAR TARİHİ : 04.05.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/1959 E., 2022/407 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Bakırköy 8. Ağır Ceza Mahkemesinin, 28.10.2021 tarihli ve 2019/184 Esas, 2021/416 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan,5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
2.İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesinin, 03.03.2022 tarihli ve 2021/1959 Esas, 2022/407 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin istinaf başvurularının5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A.Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi
Mağdurenin beyanlarına itibar edilerek sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan cezalandırılması istemine ilişkindir.
B.Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Mağdure beyanı ile adli tıp raporu karşısında sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
”…Tüm dosya kapsamı hep birlikte değerlendirildiğinde; Mağdur çocuk …’ın dizi 21-23’te yer alan Çocuk İzlem Merkezi’ndeki ifadesi ile Mahkememizin 26/03/2021 tarihli celsesindeki beyanı ve muayene için gönderildiği Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulu’ndaki görüşmede verdiği beyanları arasında çelişkiler bulunduğu, mağdurun beyanları ile dizi 13-14’te yer alan olay yeri inceleme formunun arasında tutarsızlık olduğu, mağdur çocuğun aşamalarda çelişkiler arz eden soyut nitelikteki iddiaları dışında sanık … ***’nin 16/04/2019 tarihi ve öncesinde mağdur … ***’a cinsel istismarda bulunduğuna ve mağdurun konut dokunulmazlığını ihlal ettiğine dair sanığın mahkumiyetine elverişli, her türlü kuşkudan uzak, kesin ve objektif bir delil elde edilemediğinden,
Sanık … ***’nin, hakkında çocuğun cinsel istismarı ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından hakkında açılan kamu davalarında CMK’nun 223/2-e maddesi gereğince ayrı ayrı beraatine karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.”
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Katılan mağdurenin aşamalarda değişen anlatımları, olayın oluşana yönelik çelişkili ifadeleri olduğuna dair adli tıp raporu, savunma ile tüm dosya kapsamı karşısında mahkemenin kabulünde hukuka aykırılık bulunmamştır.
5271 sayılı Kanun’un 288 ve 294 üncü maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanun’un 289 uncu maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesinin, 03.03.2022 tarihli ve 2021/1959 Esas, 2022/407 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Bakırköy 8. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.05.2023 tarihinde karar verildi.