Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2023/1636 E. 2023/2789 K. 04.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1636
KARAR NO : 2023/2789
KARAR TARİHİ : 04.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüs
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İzmir Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim edilen 16.10.2012 tarihli ve 2012/31625 Esas sayılı iddianame ile sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan dava açılmıştır.
2. İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.07.2014 tarihli ve 2012/385 Esas, 2014/261 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun), 103 üncü, 62 nci ve 53 üncü maddelerinin birinci fıkraları uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

3. İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 16.07.2014 tarihli ve 2012/385 Esas, 2014/261 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Dairemizin 08.02.2022 tarihli ve 2021/2576 Esas, 2022/987 Karar sayılı kararı ile “Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurenin aşamalardaki çelişkili ifadeleri, savunma ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

4. Bozma üzerine İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 28.04.2022 tarihli ve 2022/131 Esas, 2022/202 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi
Mağdurenin ruh sağlığının etkilendiğine ilişkin adli raporlara, mağdure ile sanık arasında iftira atmayı gerektirir şekilde husumet bulunmamasına nazaran atılı suçun sübut bulduğuna ve sanığın cezalandırılması gerektiğine yönelik olduğu görülmüştür.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık ile mağdurenin olay tarihinden önce tanıştıkları, arkadaş oldukları, birlikte çıkmaya başladıkları, nişanlandıkları, aileleri tarafından yüzük takıldığı, olay günü sanığın mağdurenin evine geldiği, sanığın eve girmek istediği, mağdurenin kabul etmediği, sanığın lavaboya gireceğini söyleyerek kısa süreliğine eve girdiği, sanığın lavabo çıkışı mağdurenin yanına gelerek kolundan tutup odaya götürdüğü, kapıyı arkasından kilitleyerek “Benim karım olacaksın” diyerek kendi pantolon ve kilodunu çıkardığı, mağdureden de soyunmasını istediği, soyunmayan mağdurenin pantolonunu çıkarmaya çalıştığı, mağdurenin direnmesi üzerine çıkaramadığı, mağdureyi yatağın üzerine yüzü koyun yatırdığı, yine pantolonunu çıkarmak istediği ancak başaramadığı, bunun üzerine cinsel organını mağdurenin pantolunu üzerinde poposuna bastırdığı, bir süre sürtündüğü, mağdurenin ağlayarak “İstemiyorum” demesi üzerine eylemine son verdiği şeklindeki olay anlatılmıyla sanık hakkında kamu davası açıldığı görülmüştür.

2. Yargılama neticesinde mahkeme tarafından, mağdurenin çelişkili ve hayatın olağan akışına aykırı beyanlarda bulunduğuna, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı, müsnet suçtan açılan davadan, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı tespit ve değerlendirilmesiyle sanık hakkında atılı suçtan beraat kararı verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Tüm dosya kapsamı ile gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükmü usul ve kanuna uygun bulunduğundan katılan mağdure vekilinin temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 28.04.2022 tarihli ve 2022/131 Esas, 2022/202 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

04.05.2023 tarihinde karar verildi.

Hükme iştirak eden üye …’un karar yazımından önce 28.07.2023 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK’nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.