Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2023/16 E. 2023/1737 K. 28.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/16
KARAR NO : 2023/1737
KARAR TARİHİ : 28.03.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma, cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Sanık … hakkında cinsel taciz suçundan verilen karar usulüne uygun şekilde sanığa tebliğ edilmesine rağmen dosya içerisinde ve UYAP incelemesinde kararın sanık … tarafından temyiz edildiğine dair herhangi bir temyiz dilekçesi bulunmadığı ve katılan … vekilinin temyiz dilekçesi içeriğinden söz konusu hükmü temyiz etmediği anlaşıldığından, sanık … hakkında cinsel taciz suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz edilmeksizin kesinleştiği gözetilerek incelemenin sanıklar hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu ile sanık … hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükümlerle sınırlı yapılması gerektiği belirlenmiştir.
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu 41. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.04.2015 tarihli ve 2014/169 Esas, 2015/409 Karar sayılı kararı ile;
Sanıklar …, … ve … hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
Sanık … hakkında cinsel taciz suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önceki 105 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca özet olarak; onama görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan … Vekilinin Temyiz Sebebi
Sanıklar hakkında kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan kurulan hükümlerin usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

B. Sanık …’un Temyiz Sebebi
Sanık …’ın kullanımında olan telefondan katılana mesaj attığına, kendisinin katılanı tanımadığına ve cinsel içerikli herhangi bir bağlantı kurmadığına, mahkemece gerekçesiz bir şekilde lehe olan hükümlerin uygulanmadığına, ifadelerinin talimat mahkemelerinde alındığına ve mahkemeye karşı herhangi bir saygısızlığının bulunmadığına, beraat etmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanıkların kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu ile sanık …’un cinsel taciz suçundan cezalandırılmaları istemiyle kamu davası açılan olayda;
Sanık …’un katılana cep telefonu üzerinden ”aşkım sabah ararım müsait değilim bebeğim” şeklinde mesaj atmak suretiyle üzerine atılı cinsel taciz suçunu işlediği mahkemece kabul edilmiştir.
Sanıkların bir kez katılan ile iletişim kurması sebebiyle üzerlerine atılı kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunu işlediklerine dair yeterli ve kesin delil elde edilemediğinden beraat hükümleri kurulmuştur.
Dosya kapsamında bulunan deliller; sanıklara ait nüfus ve adli sicil kayıtları, sanık savunmaları, HTS kayıtları ile kolluk kuvvetleri tarafından tutulan araştırma tutanaklarından ibarettir.

IV. GEREKÇE
A. Sanıklar Hakkında Kişilerin Huzur Ve Sükununu Bozma Suçundan Kurulan Hükümler Yönünden
Sanıklara isnat edilen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun 5237 sayılı Kanun’un 123 üncü maddesi kapsamında bulunduğu ve aynı kanunun 66 ıncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi uyarınca 8 yıllık olağan zamanaşımı süresine tabi olduğu,
5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca haklarında beraat kararları verilen sanıklar için zamanaşımını süresini kesen son işlemin mahkeme sorgularının yapıldığı 19.04.2013, 17.07.2013, 07.11.2013 tarihleri olduğu ve bu tarihler ile inceleme tarihi arasında 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin geçtiği belirlenmiştir.

B. Sanık … Hakkında Cinsel Taciz Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Suç tarihinin 12.11.2011 şeklinde mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın işlediği cinsel taciz suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı Kanun’un 251 inci maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanun’un geçici 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanun’un 31 inci maddesiyle eklenen geçici 5inci maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden karar yerinde değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmış ve Tebliğnamede onama isteyen düşünceye aynı gerekçeyle iştirak edilmemiştir.

V. KARAR
A. Sanıklar Hakkında Kişilerin Huzur Ve Sükununu Bozma Suçundan Kurulan Hükümler Yönünden;
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Anadolu 41. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.04.2015 tarihli ve 2014/169 Esas, 2015/409 Karar sayılı kararına yönelik katılan … vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davalarının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,

B. Sanık … hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hüküm yönünden;
Gerekçe (B) bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 41. Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.04.2015 tarihli ve 2014/169 Esas, 2015/409 Karar sayılı kararına yönelik sanık … müdafiinin temyiz itirazları yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

28.03.2023 tarihinde karar verildi.