YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1548
KARAR NO : 2023/3535
KARAR TARİHİ : 25.05.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/792 E., 2022/622 K.
SUÇ : Reşit olmayanla cinsel ilişki (Mağdurelere karşı ayrı ayrı)
HÜKÜMLER : Düşme, mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen iddianame ile mağdurelere karşı beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan dava açılmıştır.
2. İstanbul Anadolu 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.05.2014 tarihli ve 2012/173 Esas, 2014/180 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında,
a) …’a yönelik reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 104 üncü maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 13 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b) Büşra’ya yönelik beden veya ruh sağılığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası, altıncı fıkrası, 43 üncü maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 17 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
3. İstanbul Anadolu 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 05.05.2014 tarihli ve 2012/173 Esas, 2014/180 Karar sayılı kısmen re’sen de temyize tabi kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 09.12.2021 tarihli ve 2021/1538 Esas, 2021/9905 Karar sayılı kararı ile ” …’a yönelik eylemi yönünden; basit yargılama usulünün uygulanması, Büşra’ya yönelik eylemi yönünden; mağdureyle tehditle cinsel ilişkiye girdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı delil olmadığından reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan hüküm kurulması gerektiği” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
4. İstanbul Anadolu 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.11.2022 tarihli ve 2022/792 Esas, 2022/622 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında,
a) …’a yönelik reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 104 üncü ve 73 üncü maddeleri uyarınca şikâyetten vazgeçme nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca kamu davasının düşmesine,
b) Büşra’ya yönelik reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan, 5237 sayılı Kanunu’nun 104 üncü maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesi ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 13 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.
5. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 17.01.2023 tarihli ve 9-2023/2043 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafilerinin temyiz istemi; delillerin takdirinde hataya düşüldüğüne, sanığın suçsuz olduğuna, ayrıca sonuç cezada sanık lehine indirim uygulanmadığına, talep etmelerine rağmen hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve hapis cezasının ertelenmesi hükümlerinin uygulanmadığına ve uygulanmama gerekçelerinin de yazılmadığına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Mahkemece, mağdure … yönünden yapılan değerlendirmede; her ne kadar mağdure tehditle sanıkla birlikte olduğunu beyan etmiş ise de, mağdurenin sanığa yazdığı mesajlar ve tüm dosya kapsamına göre sanıkla rızasıyla birlikte olduğu anlaşıldığından, sanığın eyleminin reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu, bozmaya uyularak basit yargılama usulünün uygulandığı ancak sanık müdafiinin itirazı üzerine duruşma açılarak yapılan yargılamada mağdurenin şikayetçi olmaması nedeniyle mağdurenin şikâyetinden vazgeçtiği anlaşılmakla, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı Kanun’un 104 üncü maddesinin birinci fıkrası, 73 üncü maddesi ve 5237 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası nedeniyle düşmesine karar verilmiş.
2. Mağdure Büşra yönünden yapılan değerlendirmede; mağdurenin çelişkili beyanları ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın mağdure ile tehditle cinsel ilişkiye girdiğine dair mağdurenin çelişkili beyanları dışında her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle sübuta eren eylemin reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu kabul edilerek sanığın olay tarihinde on beş yaşından büyük on sekiz yaşından küçük olan mağdurenin rızası ile birden fazla kez organ sokmak suretiyle cinsel birliktelik yaşamış olduğu, yaşanan cinsel ilişki rıza ile gerçekleşmekle beraber mağdure hakkında alınan raporlar dikkate alınarak sanığın teşdiden zincirleme suç hükümleri uygulanarak cezalandırılmasına, sanığın tekerrüre esas olmayan sabıka kaydı, dosyaya yansıyan kişiliği nazara alınarak hakkında bir daha suç işlemekten çekineceğine dair Mahkemece olumlu kanaat oluşmadığından, verilen cezanın ertelenmesine yer olmadığına ve aynı nedenlerle hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına da karar verilmiş.
IV. GEREKÇE
A. Sanık Hakkında Mağdure …’a Yönelik Eyleminden Kurulan Hüküm Yönünden
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
B. Sanık Hakkında Mağdure Büşra’ya Yönelik Eylem Nedeniyle Kurulan Hüküm Yönünden
1. Oluşa uygun kabule göre sanığın işlediği reşit olmayanla cinsel ilişki suçunun 5237 sayılı Kanun’un 104 üncü maddesinin birinci fıkrasında öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e)bendine göre 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu ve sanık hakkında verilen 05.05.2014 günlü mahkûmiyet kararı ile anılan hükmün temyiz incelemesinde bozulmasının ardından kurulan iş bu temyize konu 22.11.2022 günlü mahkûmiyet hükmü arasında bu sürenin geçmiş olduğunun gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuştur.
2. Bozma sebebine göre Tebliğnamede onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
V. KARAR
A. Sanık Hakkında Mağdure …’a Yönelik Eylem Nedeniyle Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.11.2022 tarihli ve 2022/792 Esas, 2022/622 Karar sayılı kararında sanık müdafileri tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafilerinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
B. Sanık Hakkında Mağdure Büşra’ya Yönelik Eylem Nedeniyle Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Anadolu 5. Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.11.2022 tarihli ve 2022/792 Esas, 2022/622 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafilerinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.05.2023 tarihinde karar verildi.