Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2023/1275 E. 2023/2780 K. 04.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/1275
KARAR NO : 2023/2780
KARAR TARİHİ : 04.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel
istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Beraat

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Burdur Ağır Ceza Mahkemesinin, 02.09.2014 tarihli ve 2013/184 Esas, 2014/126 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 62 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, aynı sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (f) bendi, beşinci fıkrası ile 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Burdur Ağır Ceza Mahkemesinin, 02.09.2014 tarihli ve 2013/184 Esas, 2014/126 Karar sayılı kararının sanık ve müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 11.11.2021 tarihli ve 2021/1646 Esas, 2021/9170 Karar sayılı kararı ile mağdurenin radyolojik açıdan on altı yaşıyla uyumlu göründüğünü belirten Burdur Devlet Hastanesinin 22.10.2013 günlü sağlık kurulu raporu, mağdureye ait fotoğraflar ve tüm dosya içeriği nazara alınarak sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 30 uncu maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanması gerektiğinden bahisle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Bozma üzerine Burdur Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.09.2022 tarihli ve 2022/203 Esas, 2022/458 Karar sayılı kararı ile sanığın beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi uyarınca ayrı ayrı beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi
Mevcut deliller, adli raporlar ve tüm dosya içeriği dikkate alındığında hata hükümlerinin uygulanmasını gerektirecek bir durum sözkonusu olmadığı, sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Bozma sonrası yapılan yargılama neticesinde; ’22/10/2013 tarihli Burdur Devlet Hastanesinden alınan raporda mağdurun suç tarihinde 16 yaş ile uyumlu olduğu tespit edilmiştir. Bu rapor karşısında sanığın mağdurun yaşı konusunda hataya düştüğü ve düştüğü hatanın kastını ortadan kaldırdığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK’nın 223/2-c maddesindeki yüklenen suç açısından failin kast veya taksirinin bulunmaması nedenine dayanılarak atılı suçlardan ayrı ayrı beraatine’ şeklinde karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Burdur Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.09.2022 tarihli ve 2022/203 Esas, 2022/458 Karar sayılı kararında kabul ve takdir kılınmış beraat hükümleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz talepleri reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Burdur Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.09.2022 tarihli ve 2022/203 Esas, 2022/458 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekilinin öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair

hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

04.05.2023 tarihinde karar verildi.