YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/112
KARAR NO : 2023/6073
KARAR TARİHİ : 09.10.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2020/34 E., 2021/3109 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Malatya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.11.2019 tarihli ve 2019/349 Esas, 2019/367 Karar sayılı kararı ile sanığın; çocuğun cinsel istismarı suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 29.11.2021 tarihli ve 2020/34 Esas, 2021/3109 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf itirazları yerinde görülmemiş olmakla, istinaf başvurusunun esastan reddine, karar verilmiştir.
3. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 15.12.2022 tarihli ve 9-2022/35583 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafin’in temyiz istemi özetle, sanığın suç kastının olmaması, sanığın eyleminin suç kapsamına girecek bir davranış da olmaması nedeniyle sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi veya aynı fıkranın (c) bendi uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiğine, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Mahkemece “…sanığın havuzda düşen mağdurun bacağına bakmak isteyip mağdurun da izin vermediği şeklindeki savunması karşısında sanığın, mağdurun cinsel organına şehevi hislerini tatmin maksadıyla dokunduğuna dair mağdurun soyut anlatımından başka ceza vermeye yeter kesin, somut ve her türlü şüpheden uzak inandırıcı delil elde edilemediği anlaşılmakla, CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca müsned suçtan Beraatine …” şeklindeki gerekçeyle sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Bölge Adliye Mahkemesi “… Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmünün usul ve kanuna uygun olduğu, Anlaşıldığından, istinaf başvurusunda bulunan sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla…” şeklindeki gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesi hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir.
IV. GEREKÇE
İddianamede anlatılan olay, iddia ve savunma içeriğinden sanığın, mağdurun cinsel organındaki yaraya bakmak amacıyla hareket ettiğinin anlaşılması karşısında; sanığın 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi uyarınca beraatine karar verilmesi gerekirken yanılgılı gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün hukuka aykırılık olarak görülmüştür.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin, 29.11.2021 tarihli ve 2020/34 Esas, 2021/3109 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği sanık hakkında hükümlerde yer alan “…CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca müsned suçtan sanığın BERAATİNE, …” ibaresinin karardan çıkarılarak yerine “…CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince sanığın atılı suçtan BERAATİNE,” ibaresinin yazılması suretiyle hükmün, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Malatya 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.10.2023 tarihinde karar verildi.