YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/10547
KARAR NO : 2023/6635
KARAR TARİHİ : 23.10.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/365 E., 2023/420 K.
SUÇLAR : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma,
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî ret, kısmî onama
Katılan mağdur vekilinin temyiz istemi yönünden 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (g) bendinde yer verilen; “On yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak (…) istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun temyizi mümkün olmadığı belirlenmiştir.
Sanık müdafiinin temyiz istemi yönünden; İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Diyarbakır 13. Ağır Ceza Mahkemesinin, 23.12.2022 tarihli ve 2019/144 Esas, 2022/624 Karar sayılı kararı ile sanığın;
a) Çocuğun cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının üçüncü cümlesi uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b) Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine,
karar verilmiştir.
2. Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 16.05.2023 tarihli ve 2023/365 Esas, 2023/420 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafinin ve katılan Bakanlık vekilinin istinaf itirazları yerinde görülmemiş olmakla, İstinaf Başvurularının Esastan Reddine, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Mağdur Vekilinin Temyiz İstemi
Özetle, sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat kararı verilmesinin hatalı olduğuna, ilişkindir.
B. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Özetle, sanığın beyanlarının samimi ve tutarlı olduğuna, mağdur beyanı dışında delil olmadığına, yalnızca beyan üzerine mahkûmiyet hükmü kurulmasının hukuka aykırı olduğuna, ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Mahkemece, “…Sanık her ne kadar gerek hazırlık aşamasında gerek kovuşturma aşamasında suçlamayı kabul etmeyip mağdura karşı herhangi bir şekilde cinsel amaçlı dokunmasının olmadığını iddia etmiş ise de gerek mağdur gerekse mağdurun ailesi ile sanık arasında iftira atmayı gerektirecek herhangi bir husumetin bulunmayışı, mağdurun beyanları ile olay sonrasında mağdurun anlatımını aktaran katılanların beyanlarının birebir örtüşür ve istikrarlı oluşu, mağdur anlatımlarının dosya içerisinde mevcut görüntü kayıtları ve izleme tutanağı ile desteklenmiş olması göz önünde bulundurularak sanığın inkara yönelik olduğu kanaatine varılan savunmalarına itibar edilmeyip, mağdur beyanlarına üstünlük tanınmıştır. Bu kapsamda; mağdur ile sanığın uzaktan akraba oldukları, 22/09/2019 tarihinde mağdur ve ailesi ile sanığın bu nedenle aynı düğün salonunda bulundukları, mağdurun babası olan katılana tuvaletinin geldiğini söylemesi üzerine katılanın sanıktan mağduru tuvalete götürmesinin istediği ve sanığın da bunu kabul ederek mağduru düğün salonunun alt katında bulunan tuvalete götürdüğü, burada sanığın mağdurun pantolonunu çıkarttığı ve cinsel organını ağzına aldığı, daha sonra sanık ve mağdurun birlikte tuvaletten çıktıları ve merdivenlerde katılan …’la karşılaşarak mağdurun babası olan katılanla birlikte düğün salonuna çıktıkları şeklinde olayın gerçekleştiği yönünde mahkememizce kanaat hasıl olmuştur. Olayın kabul edilen oluş şekli itibari ile ve yapılan tüm bu değerlendirmeler ışığında; sanığın eyleminin ani nitelik taşımayan, kendi içerisinde yoğunluk taşıyan, cinsel arzuyu tatmine yönelik davranışlar olduğu, sanığın bu davranışlarının suç tarihinde 12 yaşını tamamlamamış olan mağdura karşı ”çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu” vicdani kanaatine ulaşılmış…, ….çocuğun basit cinsel istismarı suçunun işlendiği sırada ve eylemle sınırlı süreyle mağdurun iradesiyle hareket edebilme imkanının ortadan kaldırılmasının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmayacağı, kişinin vücudunun suçun konusu olması sebebiyle, mağdurun hareket edebilme özgürlüğü ortadan kaldırılmadan bu suçun işlenemeyeceği, dosya kapsamına göre de sanığın cinsel istismar eyleminde bulunduğu süre ile sınırlı olarak mağdurun hareketlerini kısıtladığı, cinsel istismara konu eylemleri gerçekleştirdikten sonra mağdurun bir yere gitmesini veya bir yerde kalmasını sağlamaya yönelik herhangi bir eyleminin de bulunmadığının anlaşılması karşısında iddianameye konu kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak suçunun yasal şartları oluşmadığından…” şeklindeki kabul ve gerekçesiyle sanığın cinsel istismar suçundan mahkumiyetine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine karar vermiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Bölge Adliye Mahkemesi; “… Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, mahkemenin kararında usule ve esasa ilişkin herhangi bir hukuka aykırılığın bulunmadığı anlaşıldığından,…” şeklindeki gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesi hükmüne yönelik istinaf başvurularının esastan reddine karar vermiştir.
IV. GEREKÇE
A. Katılan Mağdur Vekilinin Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma Suçuna Yönelik Temyiz İstemi Yönünden
5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (g) bendinde yer verilen; “On yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak (…) istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçun temyizi mümkün olmadığı anlaşıldığından katılan mağdur vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
B. Sanık Müdafiinin Çocuğun Cinsel İstismarı Suçuna Yönelik Temyiz İstemi Yönünden
5271 sayılı Kanun’un 288 ve 294 üncü maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanun’un 289 uncu maddesinde sayılı kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, Bölge Adliye Mahkemesince kurulan hükümde, hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
A. Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma Suçu Yönünden
Gerekçenin (A) bölümünde açıklanan nedenle Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 16.05.2023 tarihli ve 2023/365 Esas, 2023/420 Karar sayılı kararında katılan mağdur vekilinin sanık hakkında verilen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Çocuğun Cinsel İstismarı Suçu Yönünden
Gerekçenin (B) bölümünde açıklanan nedenle Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 16.05.2023 tarihli ve 2023/365 Esas, 2023/420 Karar sayılı kararında sanık müdafiinin sanık hakkında verilen çocuğun cinsel istismarı suçuna ilişkin hükme yönelik öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Diyarbakır 13. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.10.2023 tarihinde karar verildi.