YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/9825
KARAR NO : 2022/10786
KARAR TARİHİ : 30.11.2022
Sanık … hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan gerçekleştirilen yargılama sonunda atılı suçtan mahkumiyetine dair Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 23.05.2019 gün ve 2018/849 Esas, 2019/312 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 09.01.2020 gün ve 2019/2262 Esas, 2020/20 sayılı Kararının sanık müdafisi ile katılan mağdure vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 14.04.2021 gün ve 2020/3745 Esas, 2021/2970 Karar sayılı katılan mağdure vekilinin hükmü temyize hakkı bulunmadığı gerekçesiyle vaki temyiz isteminin reddi ile sanık müdafisinin temyizine istinaden hükmün bozulması ve sanığın tahliyesi yönündeki kararına, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27.05.2021 günlü, 14-2020/26705 sayılı itiraznamesi ile 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin reddine dair verilen kararla sınırlı şekilde itiraz edilmesi üzerine, Dairemizin 03.11.2021 gün ve 2021/20483 Esas, 2021/8817 sayılı Kararıyla itirazın yerinde görülmeyerek reddiyle bu hususta karar verilmek üzere dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.04.2022 gün ve 2021/9-390 Esas, 2022/244 Karar sayılı ilamıyla itirazın kabulü ile Dairemizin katılan mağdure vekilinin temyiz talebini ret ve çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen hükme ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararlar yönünden verilen bozma kararları kaldırılarak katılan mağdure vekili ile sanık müdafisinin temyiz talepleri doğrultusunda temyiz incelemesi yapılması için Dairemize gönderilen dosya tetkik edildi.
Mağdurenin aşamalarda değişen çelişkili anlatımları, savunma, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 09.01.2020 gün ve 2019/2262 Esas, 2020/20 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.