Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2022/9779 E. 2023/1326 K. 13.03.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/9779
KARAR NO : 2023/1326
KARAR TARİHİ : 13.03.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun’un) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sivas 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.11.2020 tarihli ve 2019/326 Esas, 2020/566 Karar sayılı kararı ile sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi, 62 nci

maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, Anayasa Mahkemesinin iptal kararı dikkate alınarak hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 07.04.2021 tarihli ve 2021/77 Esas, 2021/480 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekilinin aleyhe, sanık müdafiinin lehe istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Vekilinin Temyiz İstemi
HTS kayıtları ve kamera görüntüleri dikkate alındığında sanığın suçu işlediğinin sabit olduğu, katılanın bazı olayları hatırlayamamasının beraat gerekçesi olarak kabul edilemeyeceği gözetilerek kararın bozulması talebine ilişkindir.

B. Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemi
İntikal şekli, husumet bulunmayışı, tanıklarca doğrulanan katılanın istikrarlı beyanları, HTS kayıtları ve kamera görüntüleri, sanığın iddia olunan olay saatlerinde uzun bir süre katılanın evinin yakınlarındaki çorbacıda olduğuna dair kaçamaklı savunmaları nazara alınarak suçun sübuta erdiği, katılanın hatırlayamadığını beyan ettiği durumun olayın öncesine ilişkin olduğu gözetilerek sanığın sarkıntılık yapmak suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan öğretmen öğrenci ilişkisi bulunması nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin (d) bendi uyarınca artırım yapılarak cezalandırılmasına karar verilmesi talebine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sivas Cumhuriyet Başsavcılığının 22.05.2019 gün ve 2019/2630 Esas sayılı iddianamesi ile sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan cezalandırılması için kamu davası açıldığı, mağdurun aşamalarda öğretmeni olan sanığın suç tarihinde proje ödevine bakmak için evine geldiği, ilerleyen saatlerde rızası hilafına sırtını ve omzunu okşayarak birşeyler yapalım mı yatağa uzanalım mı şeklinde teklifte bulunduğunu beyan ettiği, sanığın mağdurun evine gittiğini ve atılı suçlamayı kabul etmediği, iddia olunan olayın akabinde mağdurun ablasının arkadaşı olan tanık …’ı arayarak durumu anlatması ile intikalin gerçekleştiği, mahkemece yapılan yargılama neticesinde tanıklarca doğrulanan katılan beyanları, sanığın kaçamaklı savunmaları, iddiaya konu suç saatlerinde görüntü kayıtlarına göre sanığın aracının mağdurun evinin yakınlarında bulunması ve telefon sinyallerinin bu bölgede yoğunlaşması, sanıkla mağdur ve tanıklar arasında husumet bulunmaması dikkate alınarak sanığın atılı suçtan hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.

B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Bölge Adliye Mahkemesince duruşma açılarak yapılan yargılama sonucunda kamera görüntülerindeki aracın plakasının tespit edilememesi, aksi düşünülse dahi sanığın katılanın aracına binip tekrar indiği yönündeki savunmasını destekler nitelikte olması ve katılanın bu hususta açıklama yapamaması, katılan tarafından iddia olunan üç saatlik sürede evde yaşandığı ileri sürülen eylemlerin gerçekleşmesinin mümkün bulunmaması, rızası olmayan katılanın “Ben daha önce tecavüze uğradım” demesi üzerine sanığın özür dileyerek evden ayrılması ve daha önce evine gelmediğini ifade ettiği sanığın telefonda kendisine “Evin yakınlarındayım” dediği yolundaki ifadelerinin tutarlılıktan yoksun bulunması nedeniyle İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak sanığın atılı suçtan beraatine karar verildiği anlaşılmıştır,

IV. GEREKÇE
Katılanın aşamadaki beyanları, sanık savunması, tanık beyanları, mobese görüntüleri ile iletişimin tespitine yönelik bilirkişi raporları ve Bölge Adliye Mahkemesinin gerekçesine göre: 5271 sayılı Kanun’un 288 ve 294 üncü maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanun’un 289 uncu maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve katılan vekili ve Bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme sonucu vaki istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesinin mahkumiyet kararının kaldırılarak sanığın atılı suçtan beraatine dair kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin, 07.04.2021 tarihli ve 2021/77 Esas ve 2021/480 Karar sayılı kararında katılan mağdur vekili ve Bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Sivas 6. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

13.03.2023 tarihinde karar verildi.