YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/9040
KARAR NO : 2023/3460
KARAR TARİHİ : 24.05.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/451 E., 2022/55 K.
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ :Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.03.2014 tarihli ve 2014/5 Esas, 2014/151 Karar sayılı kararı ile sanığın cinsel saldırı suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 102 nci maddesinin birinci fıkrası, 62 nci ve 53 üncü maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.03.2014 tarihli ve 2014/5 Esas, 2014/151 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 02.12.2019 tarihli ve 2016/11982 Esas, 2019/12926 Karar sayılı kararı ile ”Olay günü sanığın, kayden 23.02.1994 doğumlu olup on yedi yaşı içerisinde bulunan mağdurenin vücuduna temas edecek şekilde beline doğru sarılıp “Sen ne güzel kızsın” diyerek dudaklarından öpmeye çalışıp mağdurenin yüzünü çevirmesi sonucunda yanaklarından öpmesi şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek hüküm kurulması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek basit cinsel saldırı suçundan karar verilmesi” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. İzmir 16. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.02.2022 tarihli ve 2021/451 Esas, 2022/55 Karar sayılı kararı ile sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci ve 53 üncü maddesi ile 5271 sayılı Kanun’un 307 nci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık Müdafiinin Temyizi
Sanıkla mağdure arasında işten çıkarma sebebiyle husumet bulunduğuna, sanığın suçu işlemediğinin savunması ve tanık beyanları ile sabit olduğuna, eksik araştırma ile karar verildiğine, somut delil bulunmadığına, sanığın beraatine ilişkindir.
B. O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyizi
5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendinin uygulanmayarak sanık hakkında eksik cezaya hükmedilmiş olunmasına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık …’nin… ** sayılı yerde tekstil atölyesi bulunduğu, olay tarihinden önce mağdure…’nin sanığın bu tekstil atölyesinde işçi olarak çalıştığı, olay günü olan 27.03.2010’da sanığın iş yerinde kimsenin bulunmadığı bir zamanda mağdure…’nin ensesinden tutarak başını öne doğru eğdiği, daha sonra diğer eli ile vücudunu mağdurenin vücuduna temas edecek şekilde mağdurenin beline sarılarak mağdureyi tezgaha doğru sıkıştırdığı, sanığın mağdureye hitaben “Sen ne güzel kızsın” dediği, mağdurenin sanıktan kurtulmaya çabaladığı sırada sanığın mağdureyi dudaklarından öpmeye çalıştığı, mağdurenin yüzünü çevirmesinden dolayı sanığın mağdurenin yanaklarını öptüğü daha sonra mağdurenin sanığın bulunduğu ortamdan hızla uzaklaştığı kabul edilmiştir.
2. Sanığın mağdure…’ye karşı hizmet ilişkisinin sağladığı nüfuzu kötüye kullanımı ile ilgili bir eylemi tespit edilemediğinden sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi uygulanmamıştır.
IV. GEREKÇE
Sanığın olay tarihinde mağdurenin işten ayrılmış olduğu savunmasına, mağdurenin sanığın yanında çalıştığına dair beyanına istinaden 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendinin uygulanması ihtimali karşısında mağdurenin suç tarihinde sanığın işçisi olup olmadığı konusunda araştırma yapılmadan eksik araştırma ile hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir 16. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.02.2022 tarihli ve 2021/451 Esas, 2022/55 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, sonuç ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği Tebliğname’ye uygun olarak oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.05.2023 tarihinde karar verildi.