Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2022/8553 E. 2023/2638 K. 02.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/8553
KARAR NO : 2023/2638
KARAR TARİHİ : 02.05.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 06.04.2018 tarihli ve 2017/492 Esas, 2018/238 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8.Ceza Dairesinin, 07.02.2019 tarihli ve 2019/450 Esas, 2019/312 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik yapılan istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
3. Dairemizin 21.10.2021 tarihli ve 2021/19064 Esas, 2021/8585 Karar sayılı kararı ile özetle sanığın mahkumiyetine yeterli delil bulunmaması nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
4. Adana 1.Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.01.2022 tarihli ve 2021/408 Esas, 2022/16 Karar sayılı kararı ile sanığın beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Bakanlık vekili, katılan …, katılan mağdure vekili ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz istemi sanığın cezalandırılmasına yöneliktir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanık hakkında 2017 yılının Haziran ayı ile Eylül ayları arasında değişik tarihlerde birden fazla kez sanığın katılan mağdureyi öldürmekle tehdit ederek zorla arabasına bindirdiği, çoğu kez arabayla mağduru ıssız yerlere götürerek kıyafetinin üzerinden ve kıyafetlerinin içinden göğüslerini ellediği, emdiği, penisini çıkararak katılan mağdureyi kucağına oturttuğu, bacaklarına ve kalçasına ellediği, elini tutarak üzerine atılı zincirleme biçimde çocuğun basit cinsel istismarı ve çocuğa karşı cinsel amaçlı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarını işlediğinden bahisle kamu davası açılmış ise de; suç tarihi itibarıyla on beş yaşı içerisinde bulunan mağdurenin aşamalarda değişen çelişkili anlatımları, savunma ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mağdurenin beyanlarının inandırıcılığı üzerinde kuşku oluşturduğu, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair mağdurenin çelişkili beyanları haricinde mahkumiyetine yeterli inandırıcı ve kesin bir delilin elde edilemediği, sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek biçimde kesin olarak ispat edilemediği, şüphenin sanık hakkında mahkumiyet hükmü tesisine yeter biçimde bertaraf edilmediği anlaşıldığından ‘şüpheden sanık yararlanır’ evrensel hukuk ilkesi de gözetilerek sanığın üzerine atılı çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu işlediğinin sabit olmaması nedeniyle sanığın beraatine karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Tüm dosya kapsamı ve mahkeme gerekçesi nazara alınarak yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından temyiz edenlerin sanığın cezalandırılması gerektiğine yönelik temyiz istemleri yerinde görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Adana 1.Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.01.2022 tarihli ve 2021/408 Esas, 2022/16 Karar sayılı kararında katılan Bakanlık vekili, katılan …, katılan mağdure vekili ile o yer Cumhuriyet savcısı tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5237 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

02.05.2023 tarihinde karar verildi.