YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/6204
KARAR NO : 2023/471
KARAR TARİHİ : 08.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemes
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Manavgat Cumhuriyet Başsavcılığının 10.03.2015 tarihli ve 2015/1066 numaralı iddianamesi ile sanık hakkında cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 105 inci maddesinin birinci cümlesi ve 58 inci maddesi gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.

2. Manavgat 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.04.2016 tarihli ve 2015/319 Esas, 2016/530 Karar sayılı kararı ile sanığın cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi ve 58 inci maddesi uyarınca 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

3. Manavgat 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.04.2016 tarihli ve 2015/319 Esas, 2016/530 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 28.01.2021 tarihli ve 2020/9859 Esas, 2021/700 Karar sayılı kararı ile hükümden sonra yürürlüğe giren basit yargılama usulü bakımından sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu bulunması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

4. Manavgat 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.12.2021 tarihli ve 2021/342 Esas, 2021/1252 Karar sayılı kararı ile sanığın eylemini 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi kapsamında kalacak şekilde işlemesi nedeniyle kendisine ek savunma hakkı tanınması gerektiği değerlendirilerek genel hükümlere göre yürütülen yargılama sonucunda sanığın cinsel taciz suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 105 inci maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, ikinci fıkrasının (d) bendi, 53 üncü maddesi ve 58 inci maddesi uyarınca 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, bozmaya konu mahkumiyet hükmünün aleyhe temyiz edilmediği gözetilerek 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son cümlesi uyarınca kazanılmış hak gözetilerek 3 ay hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; atılı suçu işlemediğine, telefonun dinlenme odasında şarja takılı olduğu sırada bir başka işçi tarafından eylemin gerçekleştirildiğine, failin memleketinin Manavgat olduğuna, açık kimlik bilgilerini bilmediği için kendisini ispatlayamadığına, vesaire ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Sanığın cep telefonunu iş yerinde şarjda bıraktığı sırada iş arkadaşlarının katılana mesaj atmış olabileceği şeklindeki savunmasına, beyanın soyut olması ve adli sicil kaydında cinsel taciz suçundan mahkumiyet hükümleri olması nedeniyle cinsel taciz suçunu işleme eğilimi olması nedeniyle itibar edilmeyerek suç tarihinde katılanın cep telefonu hattına “Selam, orda mısın? Seksten hoşlanır mısın? Evet dersen çağrı at, günaydın canım.” şeklinde mesaj attığı kabul edilmiştir.

IV. GEREKÇE
1. Sanığın temyiz dilekçesinde olayın faili olarak öne sürdüğü ve sadece Manavgatlı olarak bildiğini söylediği kişiden yargılama sırasında bahsetmemesi ve iddiası ile ilgili herhangi bir dayanağının bulunmaması nedeniyle bu yöndeki temyiz gerekçesine itibar edilmemiş olup İlk Derece Mahkemesi hükmünde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Manavgat 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.12.2021 tarihli ve 2021/342 Esas, 2021/1252 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

08.02.2023 tarihinde karar verildi.