Yargıtay Kararı 9. Ceza Dairesi 2022/6183 E. 2023/2279 K. 12.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/6183
KARAR NO : 2023/2279
KARAR TARİHİ : 12.04.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, beraat

Suça sürüklenen çocuk hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.04.2014 tarihli ve 2013/21 Esas, 2014/133 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 103 üncü maddesinin dördüncü fıkrası ile altıncı fıkrası, 43 üncü maddesi, 31 inci maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesi ve 62 nci maddesi uyarınca 5 yıl 10 ay, aynı Kanun’un 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (f) bendi ve beşinci fıkrası, 31 inci maddesinin ikinci fıkrası ile 62 nci maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılması ile suça sürüklenen çocuğa verilen cezanın ertelenmesine karar verilmiştir.

2. Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.04.2014 tarihli ve 2013/21 Esas, 2014/133 Karar sayılı kararının suça sürüklenen çocuk müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 12.01.2021 tarihli ve 2016/9101 Esas, 2021/100 Karar sayılı kararı ile suç tarihinde on iki-on beş yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında düzenlenen 05.10.2012 tarihli raporda beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı yerine çocuğun cinsel istismarı suçundan görüş bildirilip, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden ise hiç bir değerlendirme yapılmaması nedeniyle anılan raporun yetersiz olduğu ve 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 35 inci maddesi gereğince sosyal inceleme raporunun aldırılmadığı anlaşıldığından, söz konusu eksiklikler giderildikten sonra bu kapsamda suça sürüklenen çocukla ilgili alınacak raporların bizzat duruşmada yapılan gözlemle birlikte irdelenerek 5237 sayılı Kanun’un 31 inci maddesinin ikinci fıkrasına göre işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin gelişip gelişmediğinin saptanması gerekirken eksik araştırma ile hüküm tesisi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3. Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.10.2021 tarihli ve 2021/78 Esas, 2021/343 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 6545 sayılı Kanun ile değişik 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 103 üncü maddesinin dördüncü fıkrası, 43 üncü maddesi, 31 inci maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesi, 62 ve 53 üncü maddeleri uyarınca 5 yıl 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ise 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Suça Sürüklenen Çocuk Müdafiinin Temyiz İstemi
Suça sürüklenen çocuğun beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçu yönünden farik ve mümeyyiz olup olmadığı yönünden rapor aldırılmadan eksik inceleme ile mahkumiyet hükmü kurulduğuna, suçun işlendiğine dair somut, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediğine, suça sürüklenen çocuğun ikrarının usulüne uygun alınmadığına ilişkindir.

B. Katılan Mağdur Vekilinin Temyiz İstemi
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun sübut bulduğuna, çocuğun cinsel istismarı suçu yönünden alt sınırdan takdiri indirim uygulanmasının usul ve kanuna aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
İlk Derece Mahkemesince bozma ilamı üzerine; ”Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden suç tarihinde on iki – on beş yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında düzenlenen 05.10.2012 tarihli raporda kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden görüş bildirilmeyip hiç bir değerlendirme yapılmaması nedeniyle anılan raporun yetersiz bulunmuş olup, SSÇ’nin Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi’ne sevkinin yapılarak bir psikiyatri uzmanından üzerine atılı iddianamedeki Hürriyetten Yoksun Bırakma suçundan dolayı suç tarihinde faik ve mümeyyiz olup olmadığı hususunda rapor aldırılması yönündeki usuli işlemden sonra, suça sürüklenen çocuk … hakkında Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi’ nce düzenlenen 06/09/2021 tarih 6760 rapor sayılı raporunun 2012 suç tarihinde ellerinde tıbbi kayıt bulunmadığından tıbbi bir kanaatte bulunmanın mümkün olmadığının bildirildiği görülmekle, suç tarihi ve yargılamanın yapıldığı tarihler dikkate alındığında bu husus SSÇ’ nin lehine değerlendirilerek, her ne kadar ssç hakkında Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmış ise de, yapılan yargılama sonunda SSÇ’.nin müsnet suçu işlediği sabit olmadığından beraatine karar verilmiştir.
5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35. maddesi gereğince sosyal inceleme raporunun aldırılarak söz konusu eksiklikler giderildikten sonra mahkeme gözleminde, SSÇ’ nin 1999 doğumlu olup, 22 yaşında olduğu, an itibarı ile akli dengesinde olumsuz bir durum gözükmediği, … bir erkek görünümünde olduğu, suç tarihinden bu yana geçen zaman, fiziksel ve zihinsel gelişimi gözetildiğinde bu haliyle, o tarih itibarı ile işleyeceği suçun farkındalığı ile ilgili mahkememizce bir kanaat oluşmamıştır.
SSÇ’ nin 05/10/2012 tarihli raporunda çocuğa yönelik cinsel istismar suçundan farik ve mümeyiz olduğu yönünde görüş bildirildiği, beden ve ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel istismar yazılmasa dahi 6545 sayılı yasa öncesi beden ve ruh sağlığının bozulmasının suçun sonucunda olduğu, ssç.nin işlediği diğer suç ile ilgili aradan geçen zaman gözetildiği için kanaat belirtir rapor alınamadığı, ssç.nin işlemiş olduğu, cinsel eylemin niteliği ve olayın hemen sonrasında alınan 05/10/2012 tarihli raporun içeriği gözetildiğinde SSÇ’ nin çocuğa yönelik cinsel istismar suçundan farik ve mümeyiz olduğu kabul edilmiştir.
(…)
Belirlenen ceza miktarlarının alt sınırları karşılaştırıldığında 6545 sayılı yasası ile değişik TCK’nın 103/1 maddesinin 1.cümlesinin 6763 sayılı yasadan önceki halinin suça sürüklenen çocuk lehine olduğu görülmüş olup suça sürüklenen çocuk hakkında 6545 sayılı yasa ile değişik TCK’nın 103/1 maddesinin 6763 sayılı kanun ile yapılan değişiklik öncesi hali gereği hüküm tesis edilmiştir” şeklindeki gerekçe ile hüküm tesis edilmiştir.

IV. GEREKÇE
A. Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma Suçu Yönünden
Dosya kapsamı ve İlk Derece Mahkemesinin gerekçesi dikkate alınarak suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kalma suçundan cezalandırılması gerektiğine yönelik temyiz istemi yerinde görülmemiştir.

B. Çocuğun Cinsel İstismarı Suçu Yönünden
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, karar hukuka uygun bulunmuştur.

V. KARAR
Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.10.2021 tarihli ve 2021/78 Esas, 2021/343 Karar sayılı kararında suça sürüklenen çocuk müdafii ve katılan mağdur vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden suça sürüklenen çocuk müdafii ile katılan mağdur vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

12.04.2023 tarihinde karar verildi.