YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5927
KARAR NO : 2023/3553
KARAR TARİHİ : 29.05.2023
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İlk Derece Mahkemesince verilen hükmün onaylanması kararına yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun’un) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.04.2013 tarihli ve 2011/93 Esas, 2013/94 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuğun nitelikli cinsel saldırı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 saylı Kanun) 102 nci maddesinin birinci fıkrası delaletiyle ikinci fıkrası, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası ve 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. İstanbul 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.04.2013 tarihli ve 2011/93 Esas, 2013/94 Karar sayılı kararının suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 11.02.2016 tarihli ve 2015/4544 Esas, 2016/1159 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmiştir.
3. Hükümlü müdafiinin yargılamanın yenilenmesi talebi üzerine İstanbul 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin, 17.05.2017 tarihli ve 2016/147 Esas, 2017/163 Karar sayılı kararı ile İstanbul 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.04.2013 tarihli ve 2011/93 Esas, 2013/94 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 323 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca onaylanmasına karar verilmiştir.
4.İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesinin, 16.12.2021 tarihli ve 2021/1244 Esas, 2021/2421 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesince verilen onaylama kararına yönelik hükümlü müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Hükümlü müdafiinin temyiz isteği; katılanın şikayetten vazgeçme dilekçesinde rızalı ilişki yaşandığı hususundaki beyanının yeni bir durum olduğu, dosya içerisindeki yazışmalardan ve tanık ifadelerinden anlaşılacağı üzere suça sürüklenen çocuk ve katılan arasındaki ilişkinin olay tarihinden sonra da devam ettiği ve katılanın yargılama sırasında ailesinin baskısı altında olduğu, katılanda darp ve cebir izine rastlanmadığına dair Beyoğlu Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 21.04.2004 tarihli raporunun hiçbir aşamada değerlendirilmediği gözetilerek kararın bozulmasına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Olay tarihinde on sekiz yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk ile katılan arasında duygusal ilişki bulunduğu, katılanın aşamalarda suça sürüklenen çocuğun cebir ve tehdit ile cinsel saldırıda bulunduğunu iddia ettiği, suça sürüklenen çocuğun atılı suçlamayı reddettiği, Mahkemece yapılan yargılama sonucunda suça sürüklenen çocuk ile katılanın olay tarihinden sonra mesajlaşmalarına ilişkin kayıtlar ve birlikte tatil yaptıklarına dair tanık beyanları var ise de bu durumun suç tarihinde suça sürüklenen çocuğun eylemini gerçekleştirmediği anlamına gelmeyeceği, olaydan beş gün sonra alınan raporda katılanda taze yırtık tespit edildiği, dosya kapsamında darp raporuna rastlanmamış ise de katılanın cebir iddiasının tanık kardeşinin beyanları ile doğrulanması, ilk savunmalarında cinsel ilişkiyi kabul etmeyen suça sürüklenen çocuğun sonraki aşamalarda rızalı cinsel ilişki yaşandığı hususundaki anlatımları, Adli Tıp Kurumu raporuna göre katılanda depresyon ve kişilik bozukluğu saptanması ve şikayet sebebi bulunmaması dikkate alınarak suça sürüklenen çocuğun atılı nitelikli cinsel saldırı suçundan cezalandırılmasına dair verilen karar Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşmiş, hükümlü müdafiinin yargılamanın yenilenmesi isteği üzerine yeni esasa kaydedilen dosyada mahkemece yapılan inceleme sonucunda yan delillerle desteklenmeyen sadece katılanın ifadesini değiştirmesi durumunun yenileme sebebi olmayacağı gözetilerek mahkumiyet kararının onaylanmasına karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
IV.
5271 sayılı Kanun’un 311 ve devamı maddeleri ile 323 üncü maddesi gözetilerek yapılan değerlendirmede; başka yan delillerle veya yeni delillerle desteklenmeyen sadece katılanın dosyanın Yargıtay denetiminden geçerek hükümlünün cezasının kesinleşmesinden sonra ifadesini değiştirmesi hususunun kanunda sayılan yargılamanın yenilenmesi sebeplerinden olmadığı anlaşılmakla, istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesinin, 16.12.2021 tarihli ve 2021/1244 Esas, 2021/2421 Karar sayılı kararında hükümlü müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca İstanbul 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
29.05.2023 tarihinde karar verildi.
Hükme iştirak eden üye …’un karar yazımından önce 28.07.2023 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK’nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.