YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5633
KARAR NO : 2023/1406
KARAR TARİHİ : 14.03.2023
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/203 E., 2022/285 K.
SUÇLAR : Çocuğun cinsel istismarı, hakaret
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Isparta Cumhuriyet Başsavcılığının 16.02.2015 gün ve 2015/747 Esas sayılı iddianamesiyle, sanık hakkında katılan mağdureye karşı çocuğun cinsel istismarı ve hakaret suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, 43 üncü
maddesinin birinci fıkrası, 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları ile 53 üncü maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.05.2016 tarihli ve 2015/77 Esas, 2016/67 Karar sayılı kararı ile sanığın katılan mağdureye yönelik çocuğun cinsel istismarı suçundan 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi ile üçüncü fıkrasının (c) bendi, 43 ve 53 üncü maddeleri uyarınca neticeten 15 yıl hapis cezası ve hakaret suçundan aynı Kanun’un 125 inci maddesinin birinci ve dördüncü fıkrası ile 53 üncü maddesi uyarınca neticeten 3 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 04.05.2016 tarihli ve 2015/77 Esas, 2016/67 Karar sayılı kararının sanık müdafii ile katılan Bakanlık vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 06.04.2021 tarihli ve 2020/9036 Esas, 2021/2794 Karar sayılı kararı ile mahkemece kurulan hükümlerin “Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurenin aşamalardaki çelişkili ifadeleri, sanığın eylemlerini ilk anlattığı psikolog Kadriye’nin, duruşma ifadesinde mağdureyle yaptığı konuşmada temas içerikli eylemlerden bahsetmediğini belirtmesi, mağdurenin babası müşteki Saffet ile ablası tanık Seda’nın, yaşanan tartışmada sanık tarafından tehdit ve hakarete maruz kalmaları sonrasında istismar eylemiyle ilgili şikayette bulunulması, intikalden sonra Seda’nın bu hadiseye de dayanarak boşanma davası açması nedeniyle taraflar arasında husumet oluşması ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, mağdurenin başka delille desteklenmeyen soyut beyanları dışında, sanığın üzerine atılı suçları işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraatine karar verilmesi” gerektiğinden bahisle bozulmasına karar verilmiştir.
4. Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.12.2021 tarihli ve 2021/203 Esas, 2021/285 Karar sayılı kararı ile bozma üzerine gerçekleştirilen yargılama sonucunda sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı ve hakaret suçlarından 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi
Sanık hakkında kurulan beraat hükümlerinin atılı suçların tüm dosya kapsamına göre sübut bulduğundan usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
B. Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İstemi
Sanığın atılı suçlardan delil yetersizliğinden bahisle beraatine karar verilmesinin müvekkilin mağduriyetini arttırdığına ve eksik inceleme sonucu karar verildiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Mahkeme nezdinde sanık hakkında “Sanık …’ın katılan mağdure Mehlika’nın eniştesi olduğu, sanığın mağdureye yönelik, denizde çok güzelsin diyerek göğüslerine dokunduğu, mağdurun bacaklarını pijamasının üzerinden okşadığı, yalnız kaldıkları bir zamanda sanığın tekrar mağdurenin göğüslerini ve
bacaklarını okşadığı, mağdureye yönelik olarak sinkaflı sözcüklerle küfür ettiği” iddiasıyla kamu davası açılmış, uyulan bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda da mahkemece “Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurenin aşamalardaki çelişkili ifadeleri, sanığın eylemlerini ilk anlattığı psikolog Kadriye’nin, duruşma ifadesinde mağdureyle yaptığı konuşmada temas içerikli eylemlerden bahsetmediğini belirtmesi, mağdurenin babası müşteki Saffet ile ablası tanık Seda’nın, yaşanan tartışmada sanık tarafından tehdit ve hakarete maruz kalmaları sonrasında istismar eylemiyle ilgili şikayette bulunulması, intikalden sonra Seda’nın bu hadiseye de dayanarak boşanma davası açması nedeniyle taraflar arasında husumet oluşması, sanığın tüm aşamalarda istikrarlı olarak üzerine atılı suçlamayı kabul etmemesi ve eşinin kardeşinin uyuşturucu bağımlısı olduğundan kendisinden sürekli ekonomik isteklerde bulunduğunu, sanığın kabul etmemesi üzerine aralarında husumet oluştuğunu, mağdurenin ihtiyaçlarını kendisinin karşıladığını aralarında böyle bir olayın cereyan etmesinin mümkün olamayacağını beyan etmesi, diğer tanık beyanlarının duyuma dayalı olması ve tüm dosya içeriği karşısında, mağdurenin başka delille desteklenmeyen soyut beyanları dışında, sanığın üzerine atılı suçları işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı” şeklindeki gerekçesine binaen sanık hakkında atılı suçlardan beraat kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
İlk derece mahkemesinin gerekçesi, katılan mağdurenin ve katılanların aşamalardaki beyanları, savunma, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamına göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükümleri usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan Bakanlık vekili ile katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.12.2021 tarihli ve 2021/203 Esas, 2021/285 Karar sayılı kararında katılan Bakanlık vekili ile katılan mağdure vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan Bakanlık vekili ile katılan mağdure vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.03.2023 tarihinde karar verildi.