YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/5600
KARAR NO : 2023/1968
KARAR TARİHİ : 04.04.2023

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Sanık hakkında, Giresun Cumhuriyet Başsavcılığının 04.09.2012 tarihli, 2012/1774 Esas sayılı iddianamesiyle beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan kamu davası açılmıştır.

2.Giresun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.01.2014 tarihli, 2012/239 Esas, 2014/7 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrası, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ile 53 üncü maddesi uyarınca 5 yıl 2 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

3.Hükmün sanık ve müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay Kapatılan 14. Ceza Dairesinin 24.05.2021 tarihli ve 2016/5348 Esas, 2021/3613 Karar sayılı kararı ile; ” olayın intikal şekli ve zamanı, mağdure ile katılan …’in aşamalarda başka delille desteklenmeyen soyut ve çelişkili beyanları, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

4.Giresun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.01.2022 tarihli, 2021/196 Esas, 2022/41 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Mağdure Vekilinin Temyiz İsteği
Katılanlar ile mağdurenin aşamalarda benzer şekilde ifade verdiğini, pedagog beyanının da aynı doğrultuda olduğu, çelişkili ifadelerin sanık ve ailesi tarafından verildiği, mağdurenin eylem nedeniyle ruh sağlığının etkilendiği şekilde rapor alındığı, sanık ve katılanlar arasında husumet gösterildiği ancak dinlenen bazı tanık beyanlarına göre husumet olmadığının anlaşıldığı ve dilekçesinde belirttiği diğer sebeplere yöneliktir.

III. OLAY VE OLGULAR
Mağdurenin olay tarihinde annesi tarafından bakkala gönderildiği, bakkaldan konutuna döndüğü esnada apartmanın girişinde sanığın mağdurenin önünü kestiği ve mağdurenin göğüslerini tutmaya başladığı, sanığın yaklaşık on dakika kadar mağdurenin göğüslerine elledikten sonra “daha sonra zaman buldukça göğüslerini emeceğim” diyerek mağdureyi bıraktığı, akabinde mağdurenin annesine olayı anlattığı, sanığın olay tarihinden bir yıl önce de mağdurenin konutuna musluk tamiri için gittiği, banyoda yalnız kaldıklarında mağdurenin göğüslerini ellediği iddiasıyla açılan kamu davasının yapılan yargılamasında; sanığın aşamalarda inkara yönelik savunması, tanık olarak dinlenen şahısların beyanlarında olaya ilişkin bilgi ve görgülerinin olmadığına dair anlatımları, olayın intikal şekli ve zamanı, mağdure ile katılan …’in aşamalarda başka delille desteklenmeyen soyut ve çelişkili beyanları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmakla sanık hakkında beraat kararı verildiği anlaşılmaktadır.

IV. GEREKÇE
Mahkemenin gerekçesi ve tüm dosya kapsamına göre; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırılarak vicdanî kanıya ulaşıldığı anlaşılmakla, kurulan hükümde hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Giresun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.01.2022 tarihli, 2021/196 Esas, 2022/41 Karar sayılı kararında katılan mağdure vekilinin tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan mağdure vekilinin temyiz isteğinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliği ile ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

04.04.2023 tarihinde karar verildi.